چشم انداز مثبت فولاد ايران در افق ۱۴۰۴

در شرايط فعلی و به خصوص در سال‌هاي اخير بخش خصوصی صنعت فولاد با مشکلات عمده‌ای روبه رو شده که کمبود منابع مالی ، تامين مواد اوليه ، چالش‌های هزينه توليد، ضعف در بازار رقابتی موجود و ناتوانی در رقابت با شرکت‌های دولتی و شبه دولتی و... تنها چند مورد از بزرگ‌ترين چالش‌های اين بخش هستند. فعالان بخش خصوصی می‌گويند دولت بايد سياست‌های مناسبی را براي ارتقای توان اين بخش ايجاد کند. به عقيده فعالان بخش خصوصی يکی از آسيب‌های جدی در اين زمينه آن است که رکود در بخش‌های مختلف از جمله مسکن بخش خصوصی را در برابر يک انتخاب قرار داده و آن صادرات محصولات توليدی آنها است و اين در حالی است که در حوزه رقابتی براي صادرات اين محصولات مشکلاتی وجود دارد که نيازمند حمايت‌های صادراتی از بخش خصوصی صنعت فولاد است.البته بايد به اين نکته اشاره کرد که ضعف‌های مرحله توليد و قيمت تمام شده محصولات بخش خصوصی نيز در بازاريابی و کشف بازارهای جديد و پايدار بی‌تاثير نبوده است.

ضرورت برندسازي در صنعت فولاد
در حال حاضر نبود برند جهانی به يک چالش مهم در حوزه توليد تبديل شده و اين در شرايطی است که صادرات نيز برای استفاده از اختلافات قيمتی در بازارهای داخلی و جهانی صورت مي گيرد و اين موضوع پايداری آنها را زير سوال ميی‌برد. دست اندرکاران صنعت فولاد در اين زمينه معتقدند بايد سياست‌های نظارتی را در پيش گرفت تا از منظر کيفی محصولات باکيفيتی توليد و صادر شود تا مشکلات بازاريابی به کل صنعت فولاد سرايت نکند. به نظر می‌رسد با رفع بحران رکود به تدريج صنعت فولاد با نگاهی درون نگر توليد خواهد کرد که اين موضوع بازارهای صادراتی را با چالش مواجه خواهد کرد. در حال حاضر برخی بازارها از جمله عراق، افغانستان، کشورهای مشترک المنافع و شرق اروپا با نوسانات بالايی روبه رو شده و در بعضی بازارها حتي روابط تجاری در اين حوزه به صفر رسيده است. هرچند فولادسازانی که برنامه‌های بلندمدتی دارند بازار را به نحوی مطلوب در اختيار دارند. به نظر ميرسد بايد زمينه‌هايی مناسبی فراهم شود تا بازار در دوره بلندمدت در اختيار توليدکنندگان قرار بگيرد. در پايان بايد گفت کشور به سمت رونق اقتصادی در حال حرکت است. آمارهای متعدد اين موضوع را تاييد میکنند و نشان می‌دهد فولادسازان در برابر افق‌های روشنی قرار خواهند گرفت و احتمال ارتقاي تقاضا، افزايش توليد و رشد صادرات براي محصولات ايراني وجود دارد. به عقيده صادرکنندگان محصولات فولادی ، بازارهای جهانی به خصوص شرکای تجاری ما آمادگی لازم را برای افزايش واردات محصولات فولادی از ايران دارا هستند و تمام اين مسائل به رشد توان توليد بنگاه‌های فولادی منجر خواهد شد. نکته مهم اما آن است که بيش از 70 درصد از فولاد توليدی صرف بخش‌های مسکن و پروژه‌های عمرانی می‌شود و تحرک در اين بخش‌ها شرايط مناسبی را براي تحرک بازار فولاد در داخل فراهم خواهد کرد. دولت نيز به شدت به دنبال خروج بخش مسکن از شرايط رکودی است هرچند در زمينه جذب منابع در حوزه طرح‌هاي عمرانی هنوز شرايط مساعدی نداريم.