توانمندی داخلی و توسعه شرکت‌مس

یکی از موضوعات مهم در بحث اقتصاد مقاومتی، حوزه معدن است. به نظر شما چه چالش‌هایی در بخش معدن وجود دارد؟

در حوزه معدن یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که پیش‌ روی بخش خصوصی است، سرمایه‌گذاری سنگین در حوزه فراوری مواد معدنی است. بخش خصوصی که دارنده پروانه اکتشاف است و می‌رود پروانه بهره‌برداری بگیرد، از حجم سرمایه‌گذاری به درستی مطلع نیست و با هزینه‌های ٢٠ تا صد میلیارد تومان برای سرمایه‌گذاری مواجه می‌شود. برای رفع این مانع پیشنهاد دادیم که صندوق بیمه معادن، حوزه اکتشاف را بیمه کند. اگر جواب داد، ریسک متوجه صندوق نیست، پولی است که در قالب وام اکتشافی برای کسی که دارنده پروانه اکتشاف است، تقسیط می‌کند و کم‌کم می‌پردازد و اگر جواب نداد، ٨٠ درصد ریسکش را صندوق بیمه معادن باید بردارد و ٢٠ درصدش بر عهده صاحبکار است که برمی‌گردد به مطالعات و کارهایی که باید انجام دهد تا ریسکش را به حداقل برساند.

نکته دوم اطمینان از فروش محصول است و بخش خصوصی و معدن‌داران بعضا نمی‌توانند آن را پرداخت کنند. پیشنهاد دادیم ما به عنوان شرکت مس، قرارداد خرید تضمینی محصول را با دارنده معدن ببندیم و این قرارداد خرید، تضمینی برای بانک می‌شود. شاید این مهم‌ترین کمکی است که می‌توانیم بکنیم. بنابراین ما در سه جا می‌توانیم کمک کنیم؛ یکی در حوزه کنترل اکتشافات، دوم کمک در طراحی و سوم، انعقاد قرارداد تضمینی خرید محصول.

در بحث ارتباطات بین‌المللی یکی از موضوعات مهم، سرمایه‌گذاری‌نکردن شرکت‌های بزرگ ایرانی در تجارت جهانی است. دلیل این موضوع چیست؟ این پتانسیل وجود دارد که شرکت مس وارد تجارت جهانی شود؟

اینکه آیا ضرورت دارد یا نه، بستگی به این دارد که شرکت، اقتصادی است یا خیر. هیچ مانعی الان وجود ندارد برای اینکه برویم در تجارت جهانی مس؛ اما شاید در سطح جهانی در صنعت مس چهار، پنج تریدر کار می‌کنند و موفق هستند.
آنها حداقل ٣٠، ٤٠ درصد سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ یعنی سالانه بین صد تا حدود ٢٠٠، ٢٥٠ میلیارد دلار تروِرونشان است. باید سازوکار این امر فراهم شود که شرکت‌هایی مانند مس اجازه فروش سهام به شرکت‌های بزرگ بین‌المللی را داشته باشند و ابزارهای فنی، علمی و مدیریتی انتقال پیدا کند. شاید کشور ما در حوزه مدیریت مقداری یا نحوه اعمال مدیریت و نحوه استفاده از ابزارهای مدیریتی در دنیا عقب است.

بحث واردات مدیر نیست، بحث استفاده از پتانسیل‌های مدیریتی در سطح بین‌المللی است که چگونه یاد بگیریم اعمال مدیریت کنیم.

بالاخره برنامه‌ای برای ورود به تجارت جهانی دارید یا خیر؟ ضرورتی می‌بینید که وارد این موضوع شوید؟
در صنعت مس ضرورت آنچنانی نمی‌بینیم و شاید شرایطِ سیستم‌های کنترلی در کشور اجازه این ریسک را به مدیران مجموعه‌ها نمی‌دهد. ما نمی‌توانیم برویم در بازار فرضا ١٠میلیون‌دلاری و زیان کنیم، اما شرکت‌های تریدر بزرگ ممکن است بتوانند. اینجا هنوز بسترش فراهم نیست اما به لحاظ قانونی منعی وجود ندارد.

شرکت ملی صنایع مس درحال‌حاضر چقدر اشتغال‌زایی مستقیم دارد؟

درحال‌حاضر حدودا ١٩ هزار نفر نیروی انسانی در بخش‌های مختلف داریم.

صفحه بعد