چرا اروپا از ذخایر عظیم گاز خود بهره برداری نمی کند؟

 ذخایر عظیم گازی در اروپا

برآوردها نشان می دهد که اروپا گاز قابل بازیافت بیشتری نسبت به آمریکا دارد. با ادامه افزایش قیمت انرژی در سراسر اروپا، با افزایش 26 درصدی قیمت گاز در روز دوشنبه پس از توقف پمپاژ روسیه از طریق نورد استریم 1، بحث بسیار بحث برانگیز فرکینگ اکنون دوباره در این قاره مطرح شده است که توسط نخست وزیر جدید بریتانیا با سوخت های فسیلی رهبری می شود. در ذهن او اتحادیه اروپا – که دیگر شامل بریتانیا نمی شود – قصد دارد تا پایان سال دو سوم واردات گاز روسیه را جایگزین کند، هرچند تحلیلگران هشدار می دهند که بهترین راه این اتحادیه برای جایگزینی واردات گاز روسیه از هدف فاصله زیادی دارد.
به اساس اطلاعات REPowerEU (کمیسیون اتحادیه اروپا) در سال 2021، این اتحادیه حدود 155 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی از روسیه وارد کرد. متأسفانه، جایگزین‌های گاز پیشنهادی آنها تا پایان سال 2022 - که شامل تنوع LNG (گاز طبیعی مایع)، انرژی‌های تجدیدپذیر، راندمان گرمایش، تنوع خطوط لوله، بیومتان، بام‌های خورشیدی و پمپ‌های حرارتی می‌شود - تنها به حدود 102 میلیارد مترمکعب در سال می‌رسد.
طرفداران fracking معتقدند که اکنون بیش از هر زمان دیگری به پتانسیل گاز شیل اروپا نیاز است، اگرچه آلمان، فرانسه، هلند، اسکاتلند و بلغارستان قبلاً همگی فرکینگ را ممنوع کرده بودند. اکنون، این بحث با اقدامات اخیر در بریتانیا احیا شده است. لیز تراس، نخست‌وزیر جدید بریتانیا اعلام کرده است که بریتانیا تعلیق شکست گاز شیل در سال 2019 را لغو می‌کند زیرا این کشور به دنبال افزایش منابع انرژی داخلی و کمک به خانوارها و مشاغلی است که برای پرداخت قبوض فزاینده انرژی تلاش می‌کنند.

بریتانیا تنها دو حلقه چاه گاز شیل در لنکاوی دارد که توسط منابع کوادریلا اداره می شود. فرانسیس ایگان، مدیرعامل کوادریلا از لغو این ممنوعیت استقبال کرد و گفت: این یک تصمیم کاملا معقول است و می‌داند که به حداکثر رساندن عرضه انرژی داخلی بریتانیا حیاتی است باید بر بحران انرژی فعلی غلبه کنیم و خطر تکرار آن را کاهش دهیم.

جالب است که ببینیم آیا قیمت های بی سابقه انرژی در نهایت اروپایی ها را متقاعد خواهند کرد که نظر خود را در مورد فرکینگ گاز شیل تغییر دهند. در این بحث چندین کشور اروپایی قبلاً عقب نشینی کرده اند و به سوزاندن زغال سنگ در سطوح بی سابقه بازگشته اند تا شبکه های برق خود را زنده نگه دارند و در نتیجه از اهداف آب و هوایی خود عقب نشینی کرده اند. مطالعات نشان داده اند که اگرچه گاز طبیعی تمیزتر از زغال سنگ می سوزد و انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد، فرآیند فرکینگ می تواند این مزایا را نفی کند . فرکینگ کثیف تر از سوزاندن زغال سنگ است که عمدتاً به دلیل انتشار مستقیم دی اکسید کربن و متان مضر است که هر دو گازهای گلخانه ای قوی هستند.