واکاوی بازار قراضه

بخش مهمی از مناسبات زیستی درون‌صنفی بازار قراضه، به چگونگی رقابت و حداکثرسازی سود در بین بنگاه‌ها و فعالان این بازار مرتبط خواهد بود و بررسی این روابط نیز به چگونگی کارکرد و سازوکار قیمت‌ها در این بازار وابسته است. بازاری که به سبب وابستگی‌اش به بازار فولاد علاوه بر داشتن ویژگی‌های انحصار چندجانبه، بازاری به نسبت قابل رقابت است.

مقدار کالایی که یک مصرف‌کننده حاضر است در یک دوره زمانی خریداری کند، مقدار تقاضای او بوده و تابعی از نرخ کالا، درآمد، نرخ سایر کالاها، سلیقه و دانش او است. منحنی تقاضای مصرف‌کننده به‌طور معمول نزولی است، به این معنی که هر چه نرخ کالا کاهش یابد، مقدار تقاضا افزایش یافته و برعکس. همچنین مقدار کالایی که یک عرضه‌کننده حاضر است در یک دوره زمانی بفروشد نیز به نرخ کالا و هزینه‌های وی بستگی دارد. منحنی عرضه به‌طور معمول صعودی است، یعنی هرچه نرخ افزایش یابد مقدار عرضه افزایش می‌یابد و برعکس. با توجه به نیاز ضروری مصرف‌کنندگان قراضه از ۵ تا ۱۰۰درصد شارژ کوره و میانگین معادل با ۲۰درصد ظرفیت کل تولید فولاد کشور، برابر ۴میلیون تن در سال و عرضه کل ۴۰درصدی است، از این‌رو مصرف‌کنندگان قراضه به طور معمول در ناحیه بالای منحنی تقاضا و ابتدای منحنی مطلوبیت قرار دارند. استفاده از کالای جایگزین اسفنجی در میزان مطلوبیت قراضه واحدهای مصرف‌کننده موثر است. تجزیه و تحلیل این نقاط برای بنگاه‌های تامین‌کننده قراضه بسیار واجد اهمیت است و بیشتر مواقع به‌کار گرفته می‌شود. رفتار بهینه و متعارف برای حداکثرسازی سود در غالب بنگاه‌های قراضه، این است که هر بنگاه می‌تواند برای حداکثر کردن سود بنگاه، از طریق فروش مقدار قراضه بیشتر و با سود حداقل برای واحد وزن قراضه یا افزایش بهای قراضه و کاهش در مقدار قراضه فروش‌رفته اقدام کند.

صفحه بعد