پول قراضه در جیب واسطه‌ها

در واقع توسعه پایدار در کنار حفظ محیط‌زیست اتفاق می‌افتد اما در این میان نکته مهم، توجه به مسئله بازیافت و استفاده دوباره در صنعت است؛ موضوعی که می‌تواند به حفظ محیط‌زیست نیز کمک کند. قبرستان خودروهای فرسوده مثالی از این نمونه است.این قبرستان‌ها را باید گنجینه‌ای از قراضه‌های آهنی دانست که می‌تواند راهی کوره‌های فولادی شود. البته شبکه تولید فولاد در ایران به صورتی است که استفاده از قراضه چندان در آن رایج نیست. این مواد بیشتر در سیستم کوره‌بلند استفاده می‌شوند، در حالی که تولید فولاد در ایران بیشتر به روش احیای مستقیم است اما می‌توان شاهد ایجاد منابع ارزی از این محصولات بود یعنی در کنار حفظ محیط‌زیست می‌توان شاهد کسب درآمد بود، به این معنا که بخشی از قراضه تولیدی در کشور پس از تامین نیاز داخلی، راهی بازارهای صادراتی به ویژه بازار ترکیه شود.ترکیه توانسته با استفاده از قراضه و واردات آن در تولید فولاد، رتبه خوبی را بین کشورهای تولیدکننده این محصول از آن خود کند اما تمامی این موارد مستلزم مدیریت ویژه در حوزه قراضه‌های آهنی است.شاید یادآوری این نکته جالب باشد که همان افرادی که در کوچه و خیابان با بلندگو اعلام می‌کنند که خریدار یخچال، ماشین لباسشویی، در و پنجره‌آهنی هستند، فلز به کار رفته در این محصولات را پس از جمع‌آوری به واحدهای فولادی می‌فروشند و درآمدی خوب به‌دست می‌آورند. زمانی با یکی از این افراد همکلام شدم. او درآمد خود را بسیار خوب ارزیابی می‌کرد اما متاسفانه حضور برخی واسطه‌ها در این میان کار خریدوفروش را سخت می‌کند.با ایجاد شبکه یکپارچه خریدوفروش قراضه می‌توان پس از تامین نیاز داخلی، آن را صادر کرد تا ارزش بیشتری به همراه داشته باشد، البته پس از تامین نیاز داخل.