معدن کاری و کرونا در 2022

 معدن‌کاری۲۰۲۲

براساس یک ارزیابی که با بررسی عملکرد ۴۰شرکت بزرگ جهان انجام شده است، نشان می‌دهد که معدن، برنده بازی خطرناک کرونا با جهان بوده است. سود شرکت‌های معدن‌‌‌کار در بحبوحه بحران کرونا در حالی رشد کرده که این روند نه فقط در پساکرونا، بلکه حتی در دوره کرونا و سال ۲۰۲۱ ملموس بوده است. گروه مشاوره پرایس واترز کوپر (PWC) این موضوع را صراحتا در گزارش خود اعلام کرده؛ اما چهار خطر را عامل بحران در تولید معدنی جهان در سال ۲۰۲۲ و پس از آن دانسته است. «جنگ‌‌‌ها و تنش‌‌‌های ژئوپلیتیک»، «نوسانات شدید قیمت موادمعدنی حیاتی»، «دشواری دریافت مجوز، انجام تامین مالی و اجرای پروژه‌های جدید» در کنار «ذخایر رو به اتمام و در حال تخلیه» مهم‌ترین دست‌‌‌اندازهای رشد بخش معدن در سال‌جاری و افق پیش‌‌‌رو هستند که چشم‌‌‌انداز حرکت معدن‌‌‌کاران را لاک‌‌‌پشتی خواهند کرد.
گزارش یادشده تصریح می‌کند، در حالی که همه‌گیری، بسیاری از بخش‌‌‌های اقتصاد را تحت‌تاثیر قرار داد، بخش معدن و صنایع معدنی در سال‌های 2020 و 2021 عملکرد بسیار خوبی از خود به جا گذاشتند. شرکت‌های برتر معدنی شاهد افزایش 15درصدی سود خالص در سال 2020 نسبت به سال قبل بودند و در سال 2021 سود، بیش از دوبرابر شد. گزارش سالانه معدن پرایس واترهاوس کوپرز در سال 2021 می‌‌‌گوید: «با هر معیار مهم، معدن یکی از معدود صنایعی است که از بدترین بحران اقتصادی سال‌های اخیر، یعنی همه‌گیری کووید-19، از دو منظر مالی و عملیاتی عالی بیرون آمد. در واقع، 2020 سال به‌یادماندنی برای بخش معدن بود که در 2021 نیز ادامه یافت. چشم‌‌‌انداز 2022 بخش معادن در حالی از بهبود لاک‌‌‌پشتی این حوزه خبر می‌دهد که نقش معدن در تامین نیاز جهان برای عبور از بحران‌های آب‌وهوایی حیاتی است. به‌رغم اینکه در سال 2021 سود عملیاتی 40معدن‌کار بزرگ جهان بیش از 127‌درصد رشد کرد و درآمدها نیز 32درصد افزایش یافت؛ اما این مهم برای سال‌جاری در دسترس نیست. رشد هزینه‌‌‌ها در سال‌جاری مانع افزایش چشمگیر درآمد و سود در سال 2022 خواهد بود.»
شواهد PWC از عملکرد 40معدن‌‌‌کار بزرگ جهان نشان می‌دهد که رقابت بر سر استخراج و فرآوری عناصری مانند لیتیوم، نیکل، کبالت و گرافیت که برای ذخیره انرژی مهم هستند یا مس و آلومینیوم که برای انرژی انتقال اهمیت دارند یا سیلیکون، اورانیوم و عناصر خاکی کمیاب که برای تولید انرژی خورشیدی، بادی و هسته‌ای اولویت بالایی دارند، موجب شده است تا نیاز به این مواد در جهان شدت گیرد.
تولید اما همپای این نیاز رشد نکرده و بسیاری از پروژه‌‌‌ها را زمین‌گیر کرده که همین عامل ضربه سختی به تحقق اهداف آب‌و‌هوایی و شدت‌یافتن مشکلات زیست‌محیطی وارد آورده است. بخش معدن نیز تنها در صورتی قادر به کمک به اهداف کربن صفر است که تولید در نتیجه سرمایه‌گذاری بیشتر رشد کند، قیمت کاهش یابد و تولید محصولات سبز افزایش یابد. از آنجا که گزارش‌‌‌های رسمی و بررسی‌‌‌های علمی گویای فشار آمدن به معدن‌‌‌کاران در اقصی‌نقاط جهان از منظر مسائل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) است، دقت روی چهار موضوع به معدن‌‌‌کاران توان خروج از این وضعیت را خواهد داد. نخستین موضوع به شناخت دقیق از توان بخش معدن برای پاسخگویی به این حجم از مواد برمی‌‌‌گردد که باید به‌دقت روشن شود. دومین مورد به بازبینی استراتژی حرکت معدن برمی‌‌‌گردد که بر تقویت همکاری در زنجیره تامین و مشارکت با کاربران نهایی و سازندگان تجهیزات اصلی (OEM) مربوط است.
سومین مورد به سرمایه‌گذاری کافی برای تولید محصول موردنیاز جهان در افق 2050 کربن صفر برمی‌‌‌گردد. چهارمین مورد هم ضرورت‌‌‌های اجتماعی و محلی کار معدن را یادآوری می‌کند؛ اینکه بخش معدن اعتماد گروه‌‌‌ها و همکاران خود را به نظام اقتصادی شهر، کشور، منطقه و جهان جلب کند و به اهداف توسعه پایدار پایبند باشد. با توجه به این وضعیت، انتظار می‌رود تقاضا برای مواد معدنی حیاتی در سه‌دهه آینده رشد قابل‌‌‌توجهی داشته باشد. سرعت رشد تولید مس کم، اما کبالت و لیتیوم بسیار شدید است. آژانس بین‌المللی انرژی تخمین می‌زند که تقاضای سالانه برای مواد معدنی حیاتی از فناوری‌های انرژی پاک تا سال 2050 از 400میلیارد دلار فراتر خواهد رفت که معادل درآمد سالانه بازار فعلی زغال‌سنگ است.