کمبود نیروی انسانی برای صنایع تولیدی

خطر کمبود نیروی انسانی در کمین تولید

حمیدرضا افتخاری(مدیرعامل شرکت اطلس پویا اراک) گفت: افزایش تورم و شرایط دشوار اقتصادی باعث شده است که بسیاری از نیروهای انسانی متخصص و غیر متخصص، به دنبال ادامه فعالیت در مشاغل غیرمولد باشند و در حال حاضر، آژیر خطر کاهش چشمگیر نیروی انسانی در بخش تولید به صدا درآمده است. با توجه به اهمیت فلز آلومینیوم در صنایع مختلف، ضرورت دارد که توسعه این صنعت در دستور کار مسئولان قرار بگیرد. با این وجود، توجه چندانی نسبت به صنایع پایین‌دستی آلومینیوم به ویژه پروفیل نمی‌شود و سرمایه‌گذاری لازم در این بخش نیز صورت نمی‌پذیرد. در حالی که برخی از شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری مناسب، توانسته‌اند به موفقیت‌هایی در تولید پروفیل آلومینیومی دست پیدا کنند و سایر شرکت‌ها نیز با رکود و کاهش تولید مواجه شده‌اند.
وی افزود: متاسفانه جولان واسطه‌ها در سطح بازار، منجر به کمرنگ شدن نقش تولیدکنندگان واقعی شده است و تجهیزات کافی برای تولید محصولات جدید به منظور رقابت در عرصه بین‌المللی وجود ندارد. این مسائل باعث شده است از اهمیت صنعت آلومینیوم در داخل کشور کاسته و پروفیل ساختمانی به یک کالای با ارزش در صنعت ساخت و ساز تبدیل شود. در حالی که در زمینه تولید پروفیل‌های اختصاصی و صنعتی، نیازمند دانش و تکنولوژی روز دنیا هستیم و از آنجایی که تولید چنین محصولاتی، پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، بنابراین تحقق آن امکان‌پذیر نخواهد بود. به نظر می‌رسد که در این شرایط، تولید سود چندانی را عاید تولیدکنندگان نمی‌کند و تنها ممکن است خرید و فروش محصول نهایی برای یک مجموعه سوددهی داشته باشد.
وی در ارتباط با کاهش نیروی انسانی متخصص طی سالیان اخیر، اذعان کرد: همزمان با رشد تورم و هزینه‌های بخش تولید، شاهد کاهش محسوس تعداد نیروی انسانی در این زمینه هستیم و به نظر می‌رسد تا چهار سال آینده، این معضل به شدت افزایش پیدا کند. زمانی که حقوق 6 میلیون تومان در ماه جواب‌گوی نیاز یک نیروی انسانی غیر متخصص نیست، بنابراین به دنبال شغل‌های غیرمولد مانند تاکسی‌های اینترنتی و... خواهد رفت و نسبت به پوشش بیمه‌ای در قالب خویش‌فرما نیز اقدام خواهد کرد. در حال حاضر هزینه‌های مرتبط با درمان، رشد قابل توجهی داشته است و بیمه تامین اجتماعی نیز تامین بخش اندکی از آن را متقبل می‌شود. کاهش نیروی انسانی متخصص طی سه تا چهار سال آینده، زنگ خطری است که تولیدکنندگان باید آن را جدی بگیرند و به نظر می‌رسد این معضل، آسیب جدی به مشاغل صنعتی و دشوار مانند تولید پروفیل‌های آلومینیومی وارد خواهد کرد.
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی در ادامه به شرایط رقابت‌پذیری محصولات آلومینیومی اشاره کرد و گفت: در حالی که ما اقدام به راه‌اندازی یک شرکت بازرگانی در شهر تاشکند ازبکستان کرده‌ایم، هنوز موفق به صادرات پروفیل به این کشور نشده‌ایم. دولت ازبکستان عوارض گمرکی را برای واردات محصول به این کشور در نظر گرفته است که تولیدکنندگان ایرانی موظف به پرداخت آن هستند اما برای مثال، تولیدکنندگان ترکیه‌ای و روسیه‌ای عوارضی را در این خصوص پرداخت نمی‌کنند و صادرات محصول از این کشورها به راحتی به ازبکستان انجام می‌شود. واقعیت امر این است که رایزن‌های اقتصادی ایران در سایر کشورها، تمام تلاش خود را جهت توسعه صادرات و برقراری ارتباط موثر در این حوزه به کار نمی‌گیرند و روابط دیپلماتیک و اقتصادی کشور در سطح منطقه و جهان نیز کمرنگ‌تر از قبل شده است. مادامی که تعرفه ترجیحی گمرکی در تجارت خارجی با کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا ادامه‌دار باشد، بنابراین نمی‌توان انتظار رونق و توسعه صادرات با این منطفه استاتژیک را داشت. در چنین شرایطی، تولیدکنندگان داخلی ناچار به صادرات محصول به کشورهای همسایه مانند ترکیه می‌شوند و در نهایت همین محصولات با برند ترکیه‌ای به سایر کشورها صادر می‌شود. در حالی که اگر مسئولان مسیر صادرات را هموار کنند، شاهد ارزآوری و اشتغال‌زایی بیشتری در داخل کشور خواهیم بود که امیدواریم این مهم به زودی اتفاق بیقتد.
مدیرعامل شرکت اطلس پویا اراک در ارتباط با تاثیر جنگ روسیه و اوکراین بر قیمت آلومینیوم، بیان کرد: روسال، بزرگ‌ترین تولیدکننده آلومینیوم جهان است که همزمان با آغاز جنگ روسیه و اوکراین، عرضه جهانی این فلز را محدود کرد و قیمت آن به یکباره تا مرز چهار هزار دلار رشد پیدا کرد اما در حال حاضر قیمت آلومینیوم در بورس فلزات لندن (LME) کاهش یافته و در محدود دو هزار 600 دلار متغیر است. اگرچه بسیاری از شرکت‌های معتبر روسیه‌ای از سوی کشورهای صنعتی جهان تحریم شده‌اند که این امر منجر به تغییر و تحول در بازارهای مالی و اقتصادی جهان شده است.