اساسی ترین چالش تولیدکنندگان، تامین نقدینگی است

مهمترین چالش تولیدکنندگان

سردرگم شدن بازار ورق گرم فولادی با کمبود این محصول در کشور، بوجود آمد و باعث شد قیمت آن با توجه به نوسانات بازار جهانی و نرخ ارز طی دو سال گذشته، حدودا سه برابر شود و بسیاری از مصرف‌کنندگان به ویژه فعالان صنعت لوله و پروفیل، قادر به تامین ورق فولادی با قیمت‌های جدید نیستند و به تامین نقدینگی نیاز دارند اما بانک‌ها به سختی نقدینگی را در اختیار تولیدکنندگان می‌گذارند و اگر هم این امر محقق شود، به دلیل اینکه سود بانکی به مراتب از سود فروش محصول بیشتر است، تولیدکنندگان ورشکست خواهند شد.

در همین مورد شمس آبادی، مدیرعامل شرکت اطلس فولاد مازندران در نشستی بیان کرد، در حال حاضر تامین ورق فولادی به عنوان ماده اولیه از طریق نظام سهمیه‌بندی و خرید از بورس کالا انجام می‌شود و ظاهرا شیوه آن نیز به این صورت است که هر شرکت که ظرفیت اسمی بیشتری داشته باشد، سهمیه بیشتری نیز دریافت می‌کند. در حالی که این ملاک واقعی عملکرد یک شرکت تولیدی نیست. همان‌طور که گفته شد، تامین مواد اولیه شرکت اطلس فولاد مازندران تنها توسط شرکت فولاد مبارکه آن هم از طریق بورس کالا هر ماه به میزان دو هزار تن صورت می‌گیرد که به صورت سهمیه‌بندی است. همچنین تامین مواد اولیه بر عهده نهادهای ذی‌ربط همچون وزارت صنعت، معدن و تجارت است و حمایت بانک‌های مختلف جهت تامین نقدینگی برای خرید مواد اولیه نیز حائز اهمیت خواهد بود. چراکه حوزه تولید و صنعت دغدغه‌های خاص خود را دارد و توجه به تولید می‌تواند اشتغال جوانان را به ارمغان آورد. این در حالی است که فعالیت در حوزه بازرگانی مشکلات و ریسک‌پذیری کمتری دارد و برای یک فعال اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود. علاوه‌براین، تولید می‌تواند باعث ایجاد اشتغال فراوان شده و با ایجاد گردش نقدینگی در کشور، موجب ایجاد ثروت‌آفرینی در کشور شود. برای تداوم حمایت تولیدی نیازمند حمایت بانک‌ها برای تامین نقدینگی و صنایع بالادست برای تامین مواد اولیه هستیم.

درچنین وضعیتی فولاد مبارکه اساسا نمی‌تواند از ظرفیت اسمی خود زیادتر تولید کند، بنابراین فشار آوردن به این شرکت برای عرضه بیشتر، چاره رفع نیاز کشور به ورق فولادی نخواهد بود. در صورتی که امکان واردات 100 هزار تن از این محصول به داخل کشور وجود داشته باشد، این موضوع می‌تواند نقش موثری در ایجاد تعادل بازار ایفا کند. لازم به ذکر است که تامین نقدینگی، مهم‌ترین چالشی است که در مقام تولیدکننده با آن مواجه هستیم. قیمت مواد اولیه نسبت به سال گذشته، حداقل سه برابر شده و در نتیجه تامین نقدینگی جهت خرید نیز به همین میزان افزایش یافته است. تولیدکننده توانایی خرید مواد اولیه را با این شرایط ندارد و این در حالی است که دولت، اصرار به پایین ماندن قیمت فولاد دارد و تولیدکننده ناچار به فروش نقدی ماده اولیه با موعد تحویل سه ماه شده است. این یعنی برای خرید یک هزار تن ورق فولادی، باید 25 میلیارد تومان هزینه پرداخت و این محصول سه ماه بعد به خریدار تحویل داده می‌شود. در حالی که هزینه فروش محصول پس از چند ماه بعد دریافت می‌شود.