عمر راکتورهای هسته ای جهان

عمر راکتورهای هسته ای جهان چقدر است؟

از زمان ظهور برق هسته ای در دهه 1950، راکتورهای هسته ای نقش اساسی در تامین نیازهای روزافزون انرژی ما ایفا کرده اند. راکتورهای هسته ای برای چندین دهه کار طراحی شده اند و معمولاً بین 20 تا 40 سال مجوز دارند و با تمدید مجوز می توانند حتی بیشتر عمر کنند.بنابراین، عمر ناوگان راکتورهای هسته‌ای کنونی جهان چقدر است؟

نمودار حباب بالا به توزیع سنی 422 راکتور فعال در سراسر جهان تا مارس 2023، بر اساس داده‌های سیستم اطلاعات راکتور قدرت ( PRIS ) نگاه می‌کند.
انرژی هسته ای در دهه های 1970، 80 و 90 شاهد رونق ساخت و ساز بود زیرا کشورها سبد انرژی خود را گسترش دادند و به دنبال سرمایه گذاری بر پیشرفت های فناوری هسته ای بودند. در نتیجه، اکثر رآکتورهای هسته ای جهان در این دوره شروع به کار کردند.

از مجموع 422 راکتور، 262 راکتور برای 31 تا 50 سال فعال بوده اند. به عبارت دیگر، حدود 62 درصد از تمام راکتورهای هسته ای فعلی بین سال های 1973 تا 1992 به شبکه متصل بودند.رشد انرژی هسته ای در آغاز قرن بیست و یکم با کاهش حمایت عمومی و افزایش نگرانی در مورد ایمنی هسته ای کاهش یافت. در نتیجه تنها تعداد کمی از راکتورها در گروه سنی 11 تا 20 سال قرار می گیرند.اما در دهه گذشته، برخی از کشورها علاقه خود را به انرژی هسته ای تجدید کرده اند، در حالی که برخی دیگر مانند چین به گسترش ناوگان راکتورهای خود ادامه داده اند. حدود 67 راکتور بین صفر تا 10 سال عمر دارند که 18 درصد از ظرفیت الکتریکی هسته ای جهان را تشکیل می دهند.
قدیمی ترین راکتورهای فعال (پنج تای آنها) 54 ساله هستند و در سال 1969 وارد خدمات تجاری شدند. دو مورد از آنها در ایالات متحده، دو در هند و یکی در سوئیس قرار دارند.

راکتورهای هسته ای چقدر می توانند دوام بیاورند؟
اگرچه طول عمر خاص می تواند متفاوت باشد، راکتورهای هسته ای معمولاً برای 20 تا 40 سال طراحی می شوند.با این حال، راکتورها می توانند فراتر از دوره های مجوز اولیه خود با تمدید طول عمر فعالیت کنند. افزایش عمر راکتور مستلزم ارزیابی های دقیق، ارزیابی های ایمنی و نوسازی است.
برخی از کشورها مجوز را برای راکتورهای قدیمی تمدید کرده اند. شایان ذکر است، 88 راکتور از 92 راکتور در ایالات متحده مجوز فعالیت تا 60 سال را دریافت کرده‌اند و برخی نیز درخواست تمدید 20 ساله اضافی برای فعالیت تا 80 سال داده‌اند.با توجه به نگرانی های ایمنی، راکتورهایی با افزایش طول عمر می توانند مزایای مختلفی را ارائه دهند. بدون سرمایه‌گذاری بالایی که برای ساخت رآکتورهای جدید لازم است، می‌توانند برق بدون کربن را با هزینه‌های کم و رقابتی تولید کنند، که به ویژه از آنجایی که بخش برق جهانی به دنبال کربن‌زدایی است، اهمیت دارد.