کم‌اعتباری آمار ایران از دید بانک جهانی

کم‌اعتباری آمار ایران از دید بانک جهانی

طبق ارزیابی بانک جهانی، ایران از نظر معیارهای عملکرد آماری از بیش از ۶۰ درصد کشورهای جهان وضعیت ضعیف‌تری دارد. اعتراض به منتشرنکردن آمارها از سوی دولت یا ارائه کم‌کیفیت آن‌ها از اتفاقات معمول در فضای اقتصادی ایران است که اخیراً شاهد حبس‌های آماری طولانی‌تر و نامنظم‌ترشدن ارائه برخی داده‌های ملّی بوده است. وقتی به وضعیت نظام آماری سایر کشورهای جهان نگاه می‌کنیم، متوجه شکاف مهمی در این زمینه می‌شویم. بانک جهانی چند سالی است که با جمع‌آوری مجموعه بزرگی از شاخص‌ها به مقایسه عملکرد آماری دولت‌ها می‌پردازد. ارزیابی این نهاد بین‌المللی این است که ایران از نظر معیارهای عملکرد آماری (SPI) از بیش از ۶۰ درصد کشورهای جهان وضعیت ضعیف‌تری دارد.
بانک جهانی در اهمیت کیفیت آمارهای ملی می‌گوید نظام آماری ملی (NSS) نقش مهمی در اقتصاد مدرن ایفا می‌کند. نظام آماری به ذی‌نفعان -از سیاستگذاران گرفته تا تحلیلگران بازار سهام و عموم مردم- آخرین داده‌ها را در مورد تحولات اجتماعی-اقتصادی کشور ارائه می‌دهد. از آنجایی که کیفیت آمار برای سیاستگذاری مبتنی بر شواهد ضروری است، ارزیابی و بهبود ظرفیت سیستم‌های آماری کشورها مدت‌هاست که بخشی از دستور کار کشورهای جهان است.
چارچوب SPI (شاخص عملکرد آماری) بلوغ و عملکرد سیستم‌های آماری ملی را در پنج حوزه کلیدی ارزیابی می‌کند که این حوزه‌ها مجموعاً ۲۲ بُعد یا جزئی‌تر، ۵۱ شاخص را پوشش می‌دهند. پنج حوزه عبارتند از:
استفاده از داده‌ها (گستره استفاده‌کنندگان): آمار فقط در صورتی ارزش دارد که از آن استفاده شود. بنابراین اولین رکن استفاده از داده است. یک سیستم آماری موفق داده‌هایی را تولید می‌کند که به طور گسترده و مکرر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
خدمات داده (از کیفیت تا دسترسی و نظم آمارهای منتشرشده): مجموعه‌ای از خدمات، کاربران داده را به تولیدکنندگان متصل می‌کند و گفت‌وگو بین آن‌ها را تسهیل و در نتیجه اعتماد و احساس ارزش ایجاد می‌کند.
محصولات داده‌ای (میزان پوشش اهداف ۱۷گانه توسعه پایدار در زمینه‌های اقتصاد، محیط زیست، اجتماع و نهادها): ارتباط بین استفاده‌کنندگان و تولیدکنندگان، طراحی و گستره محصولات آماری و دقت، به موقع بودن، فراوانی، مقایسه‌پذیری و سطح تفکیک آن‌ها را هدایت می‌کند. این محصولات نشان می‌دهند که آیا کشورها قادر به تولید شاخص‌های مرتبط با ۱۷ هدف توسعه پایدار هستند یا نه.
منابع داده: برای ایجاد محصولات مفید، سیستم آماری باید از منابع داخل و خارج از دولت استفاده کند. بنابراین جمع‌آوری داده‌ها فراتر از سرشماری‌ها و آمارگیری‌های معمول است و شامل داده‌های اداری و جغرافیایی و همچنین داده‌های تولیدشده توسط شرکت‌های خصوصی و شهروندان می‌شود.
زیرساخت داده: یک سیستم آماری بالغ دارای زیرساخت‌های سخت (قانون‌گذاری، حکمرانی، استانداردها) و زیرساخت‌های نرم (مهارت‌ها، همکاری‌ها) و همچنین منابع مالی برای ارائه محصولات و خدمات داده‌ای مفید و پرکاربرد است.
شاخص‌های عملکرد آماری برای ۲۱۷ اقتصاد تولید می‌شوند که داده‌های ۱۷۶ کشور (۹۹٫۲ درصد جمعیت جهان) برای محاسبه شاخص کل مورد نظر کامل است.
نکته دیگر به گستره منابع داده‌ای در ایران برمی‌گردد. در حالی که ایران از نظر داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط سازمان‌های دولتی نمره کامل گرفته، اما از نظر گستره تحت پوشش آمارگیری‌ها و سرشماری‌ها امتیاز ۰٫۶ از ۱ به ایران داده شده است. نبود داده‌های منظم و باکیفیت در حوزه‌هایی مثل کشاورزی، کسب‌وکار، سلامتی و جمعیت‌شناسی ممکن است در کاهش این نمره مؤثر واقع شده باشند. بانک جهانی همچنین از نظر داده‌های جغرافیایی نمره پایین ۰٫۲ از ۱ به ایران داده است.ظاهراً پاشنه آشیل دیگر نظام آماری ایران از دید شاخص‌های بانک جهانی، عدم رعایت روش‌شناسی و استانداردهای جهانی در زمینه جمع‌آوری داده است. به طوری که در این زمینه نمره ۰٫۳ از یک به ایران داده شده است.
بنابراین به نظر می‌رسد مسیر بهبود نظام آماری ملّی ایران از سویی به افزایش کیفیت جمع‌آوری و پردازش داده‌ها مطابق با استانداردهای علمی و جهانی وابسته است و از سوی دیگر به اراده سازمان‌های مسئول در ارائه آمارها به شکل منظم و در دسترس عموم برمی‌گردد.