ضایعات بازیافت پذیر و ضایعات آهن

پس از جمع‌آوری و جداسازی ضایعات فلزی چه از طریق مکان‌های جمع‌آوری چه از طریق کمپانی‌های خریدار ضایعات، آن‌ها سرانجام به‌صورت انبوه و توده در کارخانه‌ی بازیافت در می‌آیند. جداسازی و طبقه‌بندی ضایعات فلزی نسبتاً آسان است. می‌توان از آهنربا هم برای جداسازی آن‌ها استفاده کرد؛ این اصل (جذب فلزات آهنی به آهنربا) در همه‌ی فرایند بازیافت استفاده می‌شود. در کارخانه‌ی بازیافت، انبوه این ضایعات فلزی از خودروها و ابزارهای خانگی تشکیل شده‌اند.

به‌محض این‌که این ضایعات توسط کامیون به کارخانه برسند، فرایند بازیافت آغاز می‌شود. از یک بولدوزر و یک جرثقیل برای بررسی و چک کردن ضایعات استفاده می‌شود.

مواردی هم هستند که ممکن است قابل فرآوری و بازیافت در هم‌چین کارخانه‌ای نباشند! مانند تانک پروپان، شیشه و آهن سنگین. جداسازی ماده‌های مختلف از هم ممکن است کار مشقت‌بار یا سریعی باشد.

عوامل انسانی و متصدیان این کار از آهنربا و ابزارهای گرفتن فلزات استفاده می‌کنند و آن‌ها را از توده‌ای به توده‌ی دیگر منتقل می‌کنند تا جداسازی و طبقه‌بندی کنند. یک بازرس هم از پایین ضایعات فلزی را قبل از جداسازی به‌صورت چشمی بررسی می‌کند و می‌بیند؛ دلیل این کار کاهش ریسک و خطرات کار و جلوگیری از آسیب زدن به ضایعات فلزی‌ است که از زباله‌های غیرقابل بازیافت دیگر جدا هستند.

فرایند بازیافت: ضایعات فلزی شامل ضایعات خودروها روی تسمه‌نقاله قرار داده می‌شوند و بلند می‌شود تا به دستگاه ریزانندِ منتقل شود؛ برای این کار از یک استوانه استفاده می‌کنند. تسمه‌نقاله به وزن ضایعات فلزی حساس است؛ اگر این ضایعات خیلی سنگین باشد مدتی طول می‌کشد تا روی تسمه‌نقاله قرار گیرند. دستگاه ریزانندِ مقدار زیادی از این ضایعات را می‌گیرد. یک بازرس هم هرروز وضعیت آن را بررسی می‌کند تا مطمئن شود آسیبی به آن ضایعات نمی‌رسد. اگرچه دستگاه ریزانندِ بسیار بزرگ و محکم است اما امکان آسیب دیدن توسط برخی از چیزهای غیرفلزی را دارد.

صفحه بعد