ورود ایران به بازی توسعه چین

ورود ایران به بازی توسعه چین

یک تحول جدید منطقه‌ای در حال رخ دادن است. شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، مجددا ریاست این کشور را بر عهده گرفته است. او با دیکته کردن از سرگیری دیپلماسی میان ایران و عربستان کار خود را آغاز کرد. چین کشور عادی نیست و باید روزانه ۱.۵ میلیارد انسان را سیر نگه دارد. بنابراین دولتمردانش برای رفاه و ثروتمندی کشورشان از طریق ایجاد آرامش در منطقه تلاش می‌کنند. برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر که به دنبال تنش برای کسب درآمد کاسبی هستند

این کشور برای حفظ قدرت اقتصادی و استراتژیک خود نسبت به احیای رابطه ایران و عربستان اقدام کرد. پروژه‌های عظیمی در پکن وجود دارد که کارکرد آن وابسته به استفاده از نفت فراوان است. بنابراین از سرگیری رابطه این دو کشور همسایه (ایران و عربستان) در نهایت به تامین بازار نفت و امنیت اقتصادی پکن کمک می‌کند. شی جین پینگ با کاهش تنش میان ایران و عربستان، تهران را وارد برنامه توسعه سه الی چهار ساله خود کرد. پکن در پی یافتن راهی برای خرید نفت با قیمت‌های ثابت است. جلوگیری از بروز هرگونه نوسان به نفع بازار اقتصادی چین تمام می‌شود. به نظر می‌رسد دولتمردان کمونیست‌ با حرکت میانجی‌گری خود مانع از شکل‌گیری نوسانات قیمت نفت برای چهار سال آینده شود. شاید این نخستین باری باشد که تعامل ایران با عرصه بین‌الملل در کمال آرامش رقم خورده است. ایران در هیچ شرایطی از تنش‌ها توفیقی به دست نیاورد. بنابراین باید از فرصت تعامل به وجود آمده استفاده کند. اگر امروزه موضوعات پرفشاری گریبان‌ کشور را گرفته است از مکانیسم‌های هیجانی و اشتباه نشات می‌گیرد. ثبات کشور تحت تاثیر همین هیجانات آشفته شد.

قطعا عربستان با چراغ سبز آمریکا بر سر مذاکره با ایران نشسته است. بنابراین ادامه این روند می‌تواند برای احیای برجام یا هر توافق دیگری امیدوارکننده باشد. در همین زمینه چشم‌انداز مثبتی برای آینده بازار ارز نیز پیش‌بینی می‌شود.

روسیه صرفاً با کاهش شدید قیمت نفت می‌تواند چند صباحی بازار نفت آسیا را دست بگیرد، اما این روند در بلند مدت جوابگو نیست. ضمن آنکه جنگ اوکراین فرسایشی شده است و خرج زیادی را به روسیه تحمیل کرده است. اما واکنش روسیه نسبت به این موضوع همچنان مشخص نیست.