بحران آب‌های زیرزمینی

بحران آب‌های زیرزمینی 

در حال حاضر فرونشست زمین در ایران، به علت کسری بالا و رو به گسترش آبخوان‌‌‌ها (با کسری تجمعی در حدود ۱۴۳میلیارد مترمکعب در سال ۱۴۰۱، براساس آمارهای وزارت نیرو) در بسیاری از مناطق کشور و با نرخ‌های مختلفی ثبت و گزارش شده است.دسترسی مناسب به منابع آبی سالم و کافی، ضامن طی‌کردن موفق بسیاری از مسیرهای توسعه به شمار می‌‌‌آید. یکی از این مسیرهای توسعه، خودکفایی در عرصه تولید محصولات کشاورزی است. منابع آب به‌طور کلی و منابع آب زیرزمینی به طور خاص، به سبب تاثیر چشمگیر بر تحقق اهداف توسعه‌‌‌ای مرتبط با حوزه‌‌‌های حساس، همواره مورد توجه و تمرکز صاحب‌نظران بوده‌اند. درحال حاضر، منابع آب زیرزمینی در بسیاری از کشورها از جمله ایران، با چالش‌‌‌ها و بحران‌هایی روبه‌‌‌روست. یکی از این بحران‌ها، کاهش تراز سطح آب زیرزمینی بر اثر اضافه‌برداشت از آبخوان‌‌‌هاست. این مساله می‌‌‌تواند به وقوع بحران‌های متعدد، ازجمله کسری شدید و تهی‌شدن آبخوان‌‌‌ها، فرونشست زمین، تهدید اکوسیستم و محیط‌زیست مناطق آسیب‌‌‌دیده و همچنین دیگر تبعات اجتماعی و اقتصادی بینجامد.مرکز پژوهش‌های مجلس طی گزارشی با عنوان «چالش‌‌‌های ناشی از برداشت بی‌رویه آب‌‌‌های زیرزمینی در کشور، بررسی شرایط فعلی و بحران فرونشست زمین» به بررسی چالش‌های ناشی از برداشت بی‌‌‌رویه آب‌‌‌های زیرزمینی در کشور پرداخته است. فرونشست زمین به‌‌‌عنوان یکی از آثار ناگوار کسری و تهی‌شدن آبخوان‌‌‌ها، دامنگیر بسیاری از نقاط جهان است؛ پدیده‌‌‌ای که گسترش آن موجب آسیب‌رسیدن جدی به بسیاری از جنبه‌‌‌های محیط‌‌‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی زندگی ساکنان مناطق آسیب‌‌‌دیده خواهد شد. یکی از مهم‌ترین آثار آن کاهش قدرت ذخیره آبخوان‌‌‌ها در نتیجه‌‌‌ کاهش تخلخل موجود در مصالح آن است؛ اثری که می‌‌‌تواند به نابودی حیات در گستره وسیعی از مناطق آسیب‌‌‌دیده و بروز امواج عظیم مهاجرت و مشکلات اجتماعی و امنیتی منجر شود.
راه‌‌‌حل‌‌‌های مختلفی برای مقابله با پدیده فرونشست زمین، ارائه و اجرا شده است که این راه‌‌‌حل‌‌‌ها به‌‌‌تناسب ظرفیت زیرساخت‌‌‌ها و همچنین مسیرها، سیاست‌‌‌ها و اهداف توسعه‌‌‌ای کشورهای مختلف، توانسته‌اند در سطوح مختلف به مقابله با بحران بپردازند. در ایران، نیاز است این راه‌‌‌حل‌‌‌ها از طریق مستندسازی و ارزیابی عملکرد آنها (در سایر کشورها) بررسی و نهایتا استفاده شوند.به علت وسعت و نرخ بالای فرونشست در دشت‌‌‌های مختلف کشور و همچنین آسیب‌‌‌پذیری نقاط متراکم و حساس شهری (مانند تهران)، نیاز است تمامی راهکارهای علاج‌‌‌بخش در اسرع‌وقت و با حداکثر دقت پیگیری، مطالعه و اجرایی شوند. این مساله ممکن است به اصلاح یا تغییر بخشی از سیاست‌‌‌ها و اهداف توسعه و همچنین قوانین نظارتی و کنترلی برای نیل به هدف نهایی (کنترل و جلوگیری از وخامت یا تغییر بخشی از سیاست‌‌‌ها و اهداف توسعه) و همچنین قوانین نظارتی و کنترلی برای نیل به هدف نهایی (کنترل و جلوگیری از وخامت بحران در آینده) بینجامد.
ایران به لحاظ کمیت و ماهیت قوانین به‌خصوص در زمینه منابع آب زیرزمینی، مشکل و مانعی ندارد؛ اما فقدان ‌کیفیت مناسب در برخورد با همین قوانین و نظارت ناکافی بر روند اجرای آنها، کشور را در سالیان اخیر با بحران در زمینه آب زیرزمینی و فرونشست زمین مواجه کرده است. به‌عنوان مثال، یکی از این قوانین با ماهیت مناسب و اثربخشی بالا، طرح احیا و تعادل‌‌‌بخشی منابع آب زیرزمینی است که متاسفانه به دلیل عدم‌اجرای کامل برخی از پروژه‌‌‌های آن، امکان کنترل شدت بحران در کشور و در کوتاه‌‌‌مدت، وجود ندارد.
از مباحث مهم در روند کنترل بحران، آگاهی‌‌‌بخشی و اطلاع‌‌‌رسانی دقیق، به‌موقع و شفاف این بحران‌ها از طریق ابزارها و امکانات موجود است. ضمن آنکه در زمینه‌‌‌ اعمال و تدوین هرگونه قانون و سند بالادستی باید از این اصل مهم که منابع آب خصوصا آب‌‌‌های زیرزمینی یک ثروت و سرمایه ملی است، صیانت و حراست شود. باید به بهترین وجه ممکن از تعرض و آسیب به منابع آب زیرزمینی در گستره جغرافیایی کشور ممانعت شود.این گزارش پیشنهاد کرده که مستندسازی تجربیات کشورهای مختلف در مقابله با پدیده فرونشست زمین و همچنین ایجاد کارگروه‌‌‌ها و مراکز تحقیقاتی مرتبط و حمایت از آنها، در سریع‌‌‌ترین زمان ممکن پیگیری و اجرایی شود. همچنین گزارش وضعیت و شدت آسیب‌‌‌دیدگی حوزه‌‌‌های مختلف محیط‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی از بحران منابع آب زیرزمینی و فرونشست زمین، به‌‌‌طور مناسب و شفافی در دسترس سیاستگذاران و نهادهای تصمیم‌گیر (برای اتخاذ تصمیمات آتی) قرار گیرد.صیانت درخور از سازوکارهای قانونی و کنترلی، توجه و تمرکز کافی بر قوانین بالادستی و برنامه‌‌‌های توسعه و نهایتا گسترده‌‌‌تر از ابزارهای متنوع آموزشی و رسانه‌‌‌ای، می‌‌‌تواند در مسیر حل بحران کارساز باشد.