وضعیت انرژی جهان

وضعیت انرژی جهان

به نوشته بلومبرگ، سال گذشته جهان با حمله روسیه به اوکراین شاهد شوک‌های انرژی بی‌سابقه‌ای بود، حتی زمانی که جهان به اوج مصرف سوخت فسیلی نزدیک‌تر شد. کارشناسان انرژی نگران هستند که بحران گاز در زمستان 2023 دوباره اتفاق بیفتد.در ماه مارس بود که تهاجم روسیه به اوکراین یک شوک قدیمی شد. همگرایی جنگ، تجارت، وابستگی و حاکمیت که برای هر مورخ قرن بیستم آشنا بود. تاریخ به ما یادآوری می کند که حتی روندهای جهانی و به ظاهر غیرقابل نابودی نیز می توانند به سرعت در طول بحران تغییر کنند. پیوند بین نفت و تولید ناخالص داخلی مثال مفیدی است. قبل از شوک قیمت نفت در سال 1973، شدت نفت تولید ناخالص داخلی جهانی به طور پیوسته در حال افزایش بود یعنی اقتصادها به نفت بیشتری برای هر واحد تولید اقتصادی در طول زمان نیاز داشتند. به لطف پاسخ به آن شوک قیمتی، شدت نفت تولید ناخالص داخلی در آن سال در OECD به اوج خود رسید. در بقیه جهان، تنها پنج سال بعد به اوج خود رسید.
آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید ما در « اولین بحران جهانی انرژی در جهان » هستیم ، مجموعه‌ای از شوک‌های عمیق و گسترده. این به یک نتیجه قابل توجه در مورد معنای این می رسد: مصرف سوخت فسیلی در حال نزدیک شدن به اوج نهایی است. این اوج حتی در سناریوی محافظه‌کارانه آژانس بین‌المللی انرژی، که تنظیمات سیاست‌گذاری غالب در سراسر اقتصاد جهانی را حفظ می‌کند و هیچ پیشرفت فناوری را فاکتور نمی‌کند، نزدیک می‌شود.

دراینجا می توانید روند منتهی به این قله ها را مشاهده کنید - به ویژه در بخش برق. تولید برق با سوخت زغال سنگ اوج رشد خود را در دهه گذشته داشت (علی رغم جهش استثنایی پس از کووید). قدرت گازسوز نیز در همان دوره به اوج رشد خود رسید. از طرف دیگر باد و خورشید به رشد خود ادامه می دهند.
آژانس بین المللی انرژی انتظار دارد امسال 460 تراوات ساعت برق جدید بادی و خورشیدی تولید کند، تقریباً به اندازه برق مصرفی فرانسه از همه منابع در سال 2019. سال آینده، شرکت تحقیقاتی انرژی پاک BNEF انتظار دارد حدود 650 تراوات ساعت انرژی بادی و خورشیدی جدید تولید کند. - بیشتر از تمام آنچه برزیل در سال 2019 مصرف کرد. بر اساس گزارش سالانه روند انتقال نیرو BNEF، بیشترین رشد در تولید برق از نظر جغرافیایی بسیار متمرکز است . بنابراین از سال 2012 تا 2021، 10 بازار برتر برق بادی 89 درصد از کل ظرفیت نصب شده جدید را تشکیل می‌دهند. پراکندگی انرژی خورشیدی فقط اندکی بیشتر است، به طوری که 10 بازار برتر در همان دوره 85٪ از کل تاسیسات را به خود اختصاص داده اند. برای زغال سنگ، چین و هند مجموعاً 78 درصد از کل ظرفیت تولید برق جدید با سوخت زغال سنگ را در 10 سال گذشته تشکیل داده اند.
اما به داده ها به گونه ای دیگر نگاه کنید و انرژی خورشیدی یک بازار در حال گسترش است: یک دهه پیش، 55 کشور در حال ساخت پروژه های خورشیدی در حجم تجاری بیش از 1 مگاوات بودند. سال گذشته، 112 کشور همین کار را انجام دادند. از سوی دیگر، نیروی باد واقعاً به کشورهای بیشتری کشیده نشده است
من اغلب در مورد استرالیا می نویسم زیرا مانند کالیفرنیا ، کارت پستالی از آینده انرژی است. این کشور در حال پیشرفت در به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر است و در عین حال به طور قطعی با بازارهای انرژی جهانی مرتبط است - علیرغم اینکه از نظر فیزیکی به آنها متصل نیست.

در ژوئن سال جاری، بازار برق استرالیا از کار افتاد. با افزایش تقاضا برای گاز طبیعی، اپراتور شبکه ملی قیمت گاز را برای محافظت از مصرف کنندگان محدود کرد. سپس قیمت برق (که در بازار نقدی به 15000 دلار استرالیا در هر مگاوات ساعت رسیده بود) را به 300 دلار در مگاوات ساعت محدود کرد، سطحی که در آن بسیاری از ژنراتورها در ازای هر مگاوات ساعت فروخته شده ضرر می کنند. سپس، با توجه به آفلاین بودن تعداد زیادی ژنراتور به دلایل اقتصادی و عرضه ناکافی برای پاسخگویی به تقاضا، اپراتور شبکه تمام معاملات نقطه ای را به حالت تعلیق درآورد و کشور را به بازاری بدون بازار تبدیل کرد.
از تیم BNEF در سیدنی ایده‌هایی در مورد چگونگی برنامه‌ریزی استرالیا (و هر بازار دیگری) برای آینده‌ای با این نوع نوسانات بیشتر و نه کمتر پرسیدم. پیشنهادات آنها - برنامه ریزی تعمیر و نگهداری بهتر، ذخیره سازی استراتژیک و موارد دیگر - ارزش خواندن کامل را دارد.

از سال 1950، تولید برق ایالات متحده بیش از 12 برابر افزایش یافته است، از 300 تراوات ساعت در سال به بیش از 4000. با این حال، منابع کلیدی آن در طی آن دهه‌ها مسیرهای بسیار متفاوتی را طی کرده‌اند. زغال سنگ به اوج رسیده و سقوط کرده است. گل رز هسته ای و فلات; نفت تقریباً از بین رفته است امروزه گاز و انرژی های تجدیدپذیر هر دو در حال رشد هستند.این روندها فقط بازار در کار نیست. افزایش زغال‌سنگ به این دلیل بود که نیروی نفتی هم کاملاً آلاینده بود و هم به شدت گران بود - و گاز کمیاب بود و برای مصارف صنعتی مناسب‌تر بود. زغال سنگ در یک دهه راه حلی برای مشکلات خاردار بود که چند دهه بعد به مشکلی تبدیل شد.