لایحه یخچال‌های طبیعی 40 درصد از تولید مس کودلکو را نابود می‌کند

به گزارش متال آنلاین، شرکت کودلکوی شیلی، بزرگترین تولیدکننده مس در جهان، در نامه‌ای خطاب به مقامات این کشور گفته است:

"اگر لایحه‌ای که عملیات‌های معدنی را در نزدیکی یخچال‌های طبیعی محدود می‌کند، تصویب شود، 40 درصد از تولید مس این شرکت در معرض خطر قرار می‌گیرد."

در نامه‌ای که توسط شرکت کودلکو به کمیته معدن و انرژی سنای شیلی ارسال گردیده، ذکر شده است که، سه مورد از اصلی‌ترین عملیات‌های معدنی این کمپانی بزرگ، از جمله عملیات‌های معدنی در معادن مسی چون آندینا، ال تنینته و سالوادور، تحت‌ تاثیر ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های موجود در این لایحه قرار می‌گیرند.

خاطر نشان می‌کنیم، آمار دولت نشان می‌دهد که این سه معدن با هم، نزدیک به 40 درصد از تولید مس کودلکو را به خود اختصاص داده‌اند.

مجلس سنای شیلی، در حال بررسی لایحه حفاظت از یخچال‌های طبیعی است. طرفداران این لایحه می‌گویند، یخچال‌های طبیعی شیلی در معرض تهدیدهای تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است و نیاز به محافظت فوری در برابر عملیات‌های صنعتی دارد.

لایحه یخچال‌ها، برای اولین بار در اوایل سال 2018 معرفی شد و قرار است در هفته‌های آتی، بررسی‌های بیشتری بر روی آن انجام گیرد.

نگاهی به معادنی که تولید آنها در معرض نابودی است

معدن مس التنینته

بزرگترین معدن زیرزمینی جهان، معدن مس التنینته، در آند در مرکز شیلی واقع شده است. این معدن بزرگ متعلق به کمپانی دولتی کودلکو می‌باشد و از قرن نوزدهم، عملیات استخراج بر روی آن صورت می‌گیرد.

معدن مس سالوادور

معدن مس اِل سالوادور، یک معدن مس گودال باز و همچنین زیرزمینی است، که در شیلی واقع شده و متعلق به شرکت دولتی کدلکو است. این معدن در ابتدا توسط شرکت آناکوندا در اواخر دهه 1950 ساخته شد، اما در سال 1971، با ملی شدن صنعت مس در شیلی، مالکیت کامل این معدن به شرکت دولتی کودلکو سپرده شد. کودلکو قصد داشت در سال 2011 معدن سالوادور را تعطیل کند، اما عمر معدن را برای 15 تا 20 سال افزایش داد. اِل سالوادور، به عنوان کوچکترین معدن کودلکو با بیشترین هزینه نقدی، فعالیت می‌کند.

معدن آندینا

معدن مس آندینا، که در حدود 80 کیلومتری شمال شرقی پایتخت شیلی، سانتیاگو واقع شده است، در سال 1920 کشف شد اما تولید آن تا سال 1970 آغاز نشد. برخلاف سایر معادن کدلکو، کارخانه ذوب مخصوص به خود را ندارد. در اصل، این معدن متعلق به شرکت امریکایی Cerro De Pasco بود که این معدن را به مرحله تولید رساند و بعد از آن توسط کودلکو بتدریج ساخته شد.