تبدیل آب دریا به هیدروژن سبز

تبدیل آب دریا به هیدروژن سبز

به نوشته oilprice تیمی از دانشمندان دانشگاه آدلاید با موفقیت آب طبیعی دریا را بدون پیش تصفیه برای تولید هیدروژن سبز استفاده کردند. این تیم روی افزایش مقیاس سیستم با استفاده از یک الکترولیز بزرگتر کار خواهد کرد تا بتوان از آن در فرآیندهای تجاری مانند تولید هیدروژن برای سلول های سوختی و سنتز آمونیاک استفاده کرد. آب دریا یک منبع تقریبا بی نهایت است و به عنوان یک الکترولیت خوراک طبیعی در نظر گرفته می شود.
پروفسور شیژانگ کیائو از دانشگاه آدلاید و استادیار یائو ژنگ از دانشکده مهندسی شیمی، تیمی بین المللی را رهبری کردند که با موفقیت آب دریا را بدون پیش تصفیه برای تولید هیدروژن سبز تقسیم کردند .پروفسور کیائو گفت: «ما آب طبیعی دریا را به اکسیژن و هیدروژن با بازدهی نزدیک به 100 درصد تقسیم کرده‌ایم تا با الکترولیز هیدروژن سبز را با استفاده از یک کاتالیزور غیر قیمتی و ارزان در یک الکترولیز تجاری تولید کنیم.»
پروفسور ژنگ توضیح داد: ما از آب دریا به عنوان ماده اولیه بدون نیاز به هیچ گونه فرآیند پیش تصفیه مانند تخریب اسمز معکوس، تصفیه یا قلیایی کردن استفاده کردیم. عملکرد یک الکترولیز تجاری با کاتالیزورهای ما که در آب دریا کار می‌کنند، نزدیک به عملکرد کاتالیزورهای پلاتین/ایریدیم است که در مواد اولیه آب دیونیزه شده بسیار تصفیه شده کار می‌کنند.پروفسور ژنگ افزود: «الکترولیزهای فعلی با الکترولیت آب بسیار تصفیه شده کار می کنند. افزایش تقاضا برای هیدروژن برای جایگزینی جزئی یا کامل انرژی تولید شده توسط سوخت های فسیلی، به طور قابل توجهی کمبود منابع آب شیرین را افزایش می دهد.
آب دریا یک منبع تقریبا بی نهایت است و به عنوان یک الکترولیت خوراک طبیعی در نظر گرفته می شود. این برای مناطقی با خطوط ساحلی طولانی و نور آفتاب فراوان عملی تر است. با این حال، برای مناطقی که آب دریا کمیاب است، عملی نیست.الکترولیز آب دریا در مقایسه با الکترولیز آب خالص به دلیل واکنش‌های جانبی الکترود و خوردگی ناشی از پیچیدگی‌های استفاده از آب دریا هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد.
ژنگ خاطرنشان کرد: "همیشه لازم است که آب ناخالص تا سطح خلوص آب برای الکترولیزهای معمولی از جمله نمک زدایی و دیونیزه کردن تصفیه شود که هزینه عملیات و نگهداری فرآیندها را افزایش می دهد." کار ما راه‌حلی برای استفاده مستقیم از آب دریا بدون سیستم‌های پیش تصفیه و افزودن قلیایی ارائه می‌کند که عملکرد مشابه الکترولیز آب خالص بالغ مبتنی بر فلز را نشان می‌دهد.این تیم روی افزایش مقیاس سیستم با استفاده از یک الکترولیز بزرگتر کار خواهد کرد تا بتوان از آن در فرآیندهای تجاری مانند تولید هیدروژن برای سلول های سوختی و سنتز آمونیاک استفاده کرد.
اگر این کار با موفقیت مشابه تکرار شود، یک پیشرفت خواهد بود. هیچ فلز گرانبهای گران قیمتی در کار نیست. اما کبالت در حالی که کمیاب نیست به هیچ وجه فراوان نیست و اغلب از جمع آوری سنگ معدن توسط بچه های کوچک تهیه می شود. این امر آینده کبالت را برای ارزیابی بسیار در هوا می سازد. اگر این تحقیقات ثابت شود، تقاضای کبالت افزایش یافته و بسیار گران‌تر می‌شود. کبالت وجود دارد که باید در زیر "نه در حیاط خلوت من" و موانع وکیل گروه های سبز محیطی مدفون شد، که به شدت سیاست را مسدود می کند. موضوع دوم این است که منبع تغذیه مورد بحث نیست. در حالی که ورودی انرژی قطعاً الکتریکی است واین ادعا نزدیک به 100٪ راندمان است، محاسبه ورودی در مقابل محصول نشان داده یا بحث نشده است.با این حال، چشم انداز کاهش چشمگیر هزینه منابع آب، به علاوه عدم استفاده از فلزات گرانبها دلیلی برای پیش بینی های زیادی است. تبریک به تیم درست است. امیدواریم گام‌های بعدی با هزینه‌های کم قابل حل باشد و نیازی به دهه‌ها مانور سیاسی برای انجام کارها نباشد.