عملکرد صنعت فولاد چین دیگر قابل تحمل نیست

به گزارش خبرنگار ماین نیوز, جیانپیترو بندتی با اشاره به اینکه در حال حاضر چین فولاد خود را حتی با ضرر در بازارهای جهانی می‌فروش و دیگر این موضوع بر همگان ثابت شده است, افزود: خوشحالم که مسئولان ایرانی در چند ماه گذشته به واقعیات و مشکلات اصلی صنعت فولاد در ایران پی برده و به صورت شفاف موانع توسعه صنعت فولاد در ایران را اعلام می‌کنند.

وی عنوان کرد: صنعت فولاد ایران باید به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر برود. نمی‌گویم سهم این محصولات در کل تولید فولاد ایران باید یکباره به 40 تا 45 درصد برسد اما سهمی در حدود 25 تا 30 درصد می‌تواند منطقی و معقول باشد.

بندتی در عین حال چشم‌انداز تشکیل شرکت مشترک با ایمیدرو (پرشین متالیک) را مثبت و امیدوارکننده توصیف کرد.

خبرنگار ماین نیوز با جیانپیترو بندتی, مدیرعامل شرکت دانیلی ایتالیا گفت‌ و گویی انجام داده که متن آن به شرح زیر است:

آقای بندتی بازار ایران را پس از رفع تحریم‌ها چگونه می‌بینید؟ اخیرا شاهد بودیم که دانیلی در ایتالیا توافق‌نامه‌ای را با بخش دولتی ایران امضا کرد. شما ایران را بعد از لغو تحریم‌های اقتصادی چگونه توصیف می‌کنید؟

مسلما در ایران امروز انگیزه‌های زیادی وجود دارد زیرا شما امید دارید و امید انگیزه ایجاد می‌کند. بنابراین همه به دنبال کارهای مختلفی می‌روند که می‌توانند انجام دهند اما فعلا مشکل فاینانس وجود دارد. با اینهمه مطمئنم مشارکت کشورهای مختلف, تامین فاینانس پروژه‌های متعدد در بلندمدت و با سطح منافع قابل قبولی که در حال حاضر انتظار نمی‌رود را امکان‌پذیر می‌کند. همچنین باید بگویم این بار بسیار تحت تاثیر کنفرانس اخیر (کنفرانس چشم‌انداز فولاد و معدن ایران) به خصوص صحبت‌های پنج شش سخنران آخر قرار گرفتم, زیرا برای اولین بار مسائل و مشکلاتی که مانع شده‌اند, صنعت فولاد ایران رقابتی شود به شکل روشنی مطرح شد و مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. بالاخره اظهارات مقامات مهم در صنعت فولاد ایران را شنیدم که آشکارا راجع به مشکلاتی صحبت می‌کردند که اجازه نداده‌اند صنعت فولاد در ایران رقابتی شود. بنابراین نشانه خوبی برای تغییر دیده می‌شود. به جای اینکه فکر کنیم مشکلات فقط برای ما ایجاد شده‌اند ما به تغییر نیاز داریم تا از مشکلات اجتناب کنیم. بنابراین به نظر من چنین حرکتی به معنای آن است که واقعا این تمایل و اراده وجود دارد که بر مشکلات غلبه شود و سرانجام در تولید فولاد رقابتی شوید. به لطف خدا, ایران به دلیل داشتن سنگ آهن, انرژی فراوان و نیروی کار تحصیلکرده از نظر طبیعی توان رقابتی دارد. بنابراین اگر مشکلات در زیرساخت و بروکراسی حل شود, مسیر توسعه صنعت فولاد هموار می‌شود اما نباید فقط به دنبال راه آسان‌تر تولید فولاد تجاری باشید بلکه باید متعهد شوید و سخت تلاش کنید تا تولید محصولات ارزش افزوده را فرابگیرید زیرا هنگامی که فولاد تجاری تولید می‌کنید جا پای هندی‌ها و چینی‌ها می‌گذارید. همانطور که می‌دانید آنها پایین‌تر از قیمت واقعی می‌فروشند. من با پیتر مارکوس موافقم. همه می‌دانند و آمریکایی‌ها هم این مساله را تایید کرده‌اند که با ضرر 70 دلار در هر تن هزینه خالص تولید, فولاد می‌فروشند. باید به ارزش این کار فکر کرد. آیا ادامه چنین وضعی برای هر کسی در دنیا قابل تحمل است؟ من فکر می‌کنم ایران و حتی چینی‌ها نمی‌توانند چنین شرایطی را تاب بیاورند. همچنین صنعت پایین دستی باید توسعه بیشتری پیدا کند. شما هات رولینگ دارید اما کارخانه‌های کولد رولینگ کافی یا پیتینگ, دفورمیشن و استمپینگ کافی ندارید. شما باید صنعت خودرو را توسعه دهید و اینکه ناچارید از خارج قطعه وارد کنید باعث تاسف است.

منظورتان این است که باید به سوی صنایع دیگر برویم؟

نه همانطور که می‌دانید صنعت پایین دستی خصوصی است و همانند صنعت بالادستی نیاز به سرمایه‌گذاری بالایی ندارد و فعالیتی است که یک تشکیلات کوچکتر و خصوصی‌تر را ترجیح می‌دهد. بنابراین دولت می‌تواند توسعه صنعت پایین دستی را مورد حمایت قرار دهد تا به سوی کیفیت حرکت کند, زیرا کیفیت بسیار مهم است. شاید شما امروز پنج درصد فولاد باکیفیت تولید می‌کنید. به نظرم اگر بخواهیم منطقی باشیم شما باید بتوانید این میزان را به 25 تا 35 درصد برسانید. من نمی‌گویم که این میزان 40 تا 45 درصد باشد. باید واقع‌بین باشیم اما حداقل 25 درصد کمک زیادی خواهد کرد.

دانیلی شرکتی بوده که همکاری طولانی مدتی با صنایع ایران داشته است. شما دوران پساتحریم را چگونه ارزیابی می‌کنید، به ویژه که با ایمیدرو در خصوص ایجاد شرکت پرشین متالیک توافقنامه‌ای را امضاء کرده‌اید.

بله پرشین متالیک ابتکاری است که در صورت تسهیل بعضی از شرایط از سوی دولت از نظر مالی و بانکی قابل اجراست. من با دکتر کرباسیان صحبت کردم و ایشان نظر مساعد داشتند. ما در حال حاضر شرکت را تشکیل داده‌ایم و شرکت بهترین مکان ممکن را مورد ارزیابی قرار خواهد داد و در نهایت امیدوارم به نتیجه برسیم که سنگ آهن را از کجا تامین خواهیم کرد. اگر این موارد مشخص شوند مطالعات امکان‌سنجی را انجام خواهیم داد و فاینانس بین‌المللی را برای این پروژه فراهم خواهیم کرد.

سهم شما در این پروژه به صورت 50-50 است؟

سهم دانیلی 60 درصد و سهم طرف ایرانی 40 درصد است. البته دانیلی یک گروه بین‌المللی است و ما گروه سرمایه‌گذاری اروپایی را رهبری می‌کنیم. همچنین با سایر سرمایه‌گذاران مناطقی نظیر مالزی و سنگاپور مذاکراتی داشته‌ایم. مهم این است که وضعیت را ساده و روشن کنیم، زیرا مردم زمانی که در جایی سرمایه‌گذاری می‌کنند مایلند وضعیت روشنی وجود داشته باشد و نسبت به قابل اجرا بودن و رقابتی بودن آن متقاعد شوند. این پروژه بازار فوق‌العاده در خلیج فارس دارد و در این منطقه واقع است؛ بنابراین 40 تا 50 درصد این پروژه به صورت داخلی استفاده می‌شود و 40 تا 50 و شاید 60 درصد پروژه صادر شود.

آیا پروژه دیگری در ایران برای رولینگ یا موارد دیگر دارید؟

بله پروژه‌های زیادی وجود دارند. زمانی که دکتر روحانی به ایتالیا سفر کرد, ما پروژه پرشین و همچنین پروژه‌های دیگر از جمله در بخش آلومینیوم را امضا کردیم اما در حال حاضر مساله اصلی یافتن فاینانس است که اندکی زمان خواهد برد.