تولید فولاد ایران تا سال ۲۰۲۵ میلادی به رقم ۳۶ میلیون تن می رسد

ه گزارش ماین نیوز، فولاد پر مصرف ترین فلز صنعتی است و مصرفش پیوسته افزایش می یابد. امروزه تولید فولاد جهان نزدیک به هزار و سیصد میلیون تن در سال است.

گفته می شود فولاد سازی از هندوستان به ایران آمده است، زیرا در دوران باستان، فولاد هندی بنام بوده است. فولاد چند جوشی است. برای ساختن فولاد، کربن آهن خامِ سفید را می سوزانند، تا از۵/۳ تا ۶ درصد به ۲/۰ تا ۵/۱ درصد وزنش کاهش یابد، عنصر های دیگر را در آن اندازه می کنند تا فولاد خواسته شده ساخته شود.

بنابراین گزارش، در سال ۲۰۱۰، مجموع تولید فولاد خام جهان ۱،۴۱۳٫۶ میلیون تن متریک بود که بزرگترین تولید کننده فولاد در حال حاضر چین بوده که ۴۴٫۳ درصد از تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۰ را بر عهده داشت. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، تولید فولاد در اکثر کشورهای به عنوان رکود اقتصادی جهانی کاهش یافت و در سال ۲۰۱۰ شروع به افزایش کرد. کشورمان در بررسی هایی انجام شده در سال 2010 در مقام هفدهم برای تولید فولاد قرار داشت. در حال حاضر نیز موسسه جهانی ورلد استیل دینامیکز در بررسی مقایسه ای اقتصاد ایران و چین با تکیه بر صنعت فولاد نوشت: ایران تا سال 2025 دستیابی به ظرفیت 55 میلیون تن تولید فولاد را برنامه ریزی کرده، در حالی که چین اکنون 52 درصد تولید جهانی این فلز را در اختیار دارد.

این گزارش می افزاید: انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران به نقل از موسسه جهانی ورلد استیل دینامیکز نوشته است: این موسسه تولید جهانی فولاد را یک میلیارد و 600 میلیون تن اعلام کرده و به نقل از ایمیدرو نوشته است: اکنون تولید فولاد در ایران16 میلیون تن است و این میزان بر پایه برنامه ریزی ها تا سال 2025 میلادی (1404 خورشیدی) به سطح 55 میلیون تن می رسد که در صورت درستی پیش بینی ها، تولید فولاد ایران از نرخ رشد مرکب سالیانه 13.1 درصدی برخوردار می شود. تولید فولاد ایران تا سال 2025 میلادی به رقم 36 میلیون تن می رسد که در این صورت رشد 8.5 درصدی را تجربه می کند. این در حالی است که تولید فولاد چین در سال 2000 میلادی (1379) نزدیک 129 میلیون تن بود که این رقم در سال 2014 میلادی (1393)، نرخ رشد مرکب سالیانه 11.2 درصدی را تجربه کرد. بنابراین اکنون سهم صنعت فولاد چین از تولید جهانی به رقم 52 درصد رسیده است و 60 درصد تولید کوره های جهان نیز به این کشور اختصاص دارد.

بر پایه ارزیابی این موسسه تولید جهانی فولاد در سال 2025 میلادی ممکن است نسبت به سال 2015 بدون تغییر باشد اما بازار صادراتی فولاد از لحاظ قیمت، دست کم در 6 تا 10 سال آینده رقابتی خواهد بود و فولادسازان ایرانی با دشواری های بسیاری مانند کمبود سرمایه و حاشیه سود پایین روبرویند و به نظر می رسد پیش بینی های صورت گرفته از آمار تولید فولاد کمی دور از ذهن باشد. توسعه اقتصادی ایران در دهه آینده به همراه آنچه در چین در 15 سال گذشته به وقوع پیوسته، بیانگر تئوری اقتصادی «بنیادگرایی سرمایه» است. مطابق این تئوری مخارج سرمایه ای و ساخت و ساز، محرک رشد اقتصادی تلقی می شوند و همچنین اقتصاد هنگامی با رشد قابل توجهی همراه می شود که سهم سرمایه گذاری در دارایی های ثابت در GDP رو به افزایش نهد و نرخ رشد سالیانه DGP به چهار درصد یا بیشتر بالغ شود. در ایران کارایی و بهره وری تولید پایین است اما در چین به دلیل وجود گروه های اقتصادی بسیار که بر تولید محصولات مشابه تاکید دارند، بهره وری و فناوری تولید در بخش های تجهیزات الکترونیکی، منسوجات، کالاهای مصرفی و...، بالا ارزیابی می شود. به نظر می رسد ایران در مقایسه با چین به طور میانگین استانداردهای به مراتب بالاتری برای زندگی دارد اما چین در حال ایجاد یک امپراتوری استعماری مالی جهانی است و بتازگی نیز بانک توسعه آسیایی را راه اندازی کرده است.

یاداور می شود: چین صادرکننده بزرگ محصولات ساخته شده است و صادرات محصولات تولیدی این کشور در سال گذشته میلادی به 4.2 تریلیون دلار رسید که این رقم در ایران به استثنای صادرات نفت، کمتر از یکصد میلیارد دلار است. ایران 80 میلیون نفر جمعیت دارد اما چین نزدیک به یک میلیارد و 400 میلیون نفر را در خود جای داده است. نرخ رشد سالیانه جمعیت در ایران 1.5 درصد اعلام شده که این نرخ در بزرگ ترین کشور آسیای جنوب شرقی نزدیک به صفر درصد است.