اصلی ترین مشکل صنعت سرب و روی

مهم‌ترین مشکل صنعت سرب و روی از دید رییس انجمن سرب و روی ایران

بزرگ‌ترین مشکل در حوزه سرب و روی کشور از دید رییس انجمن سرب و روی ایران ، تصمیماتی دانست که مقامات دولتی پشت درب‌های بسته و بدون حوزه صنعتگران و تولیدکنندگان برای تولیدات این صنعت اتخاذ می‌کنند، لذا برخی از تصمیمات آن‌ها، دولت و حاکمیت را زیر سؤال می‌برد. وی همچنین گفت: تحریم‌ها بر صنعت سرب و روی تاثیر چندانی نداشته است؛ گرچه تحریم باعث افزایش هزینه‌ها شده، اما این هزینه‌ها را متحمل می‌شویم؛ زیرا در کشوری هستیم که ایدئولوژی خاصی دارد و در مقابل تحریم ایستادگی می‌کند، اما مهم‌ترین مشکل صنعت سرب و روی تحریم داخلی است. رییس انجمن سرب و روی ایران درتعریف تحریم‌های داخلی، گفت: تحریم داخلی مثل مقررات و تصمیمات غیرکارشناسی و خلق‌الساعه است که به یک سری افراد با امضاهای طلایی امتیازات خاص می‌دهند و صادراتی که از تولید مازاد بر مصرف می‌خواهد انجام شود را، یکباره متوقف می‌کنند. گاهی مقامات دولتی دستورات غیرکارشناسی و غیرعلمی صادر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که نبض تولید را از حرکت می‌اندازد به عنوان مثال الزام به عرضه اختصاصی کالا در بورس کالای ایران است، از آنجایی که سرب و روی مصرف عام ندارد عرضه محصولات در بورس کالا باعث افزایش هزینه‌ها می‌شود.

وی همچنین به عرضه کالا در بورس شفافیت ایجاد نمی‌کند، ادامه داد و گفت:‌ متاسفانه اکنون زیرساخت‌های لازم برای عرضه در بورس فراهم نشده است و از طرفی بسیاری از خریداران سرب و روی علاقه‌ای به خرید محصول از بورس را ندارد، زیرا نمی‌خواهند نامی از آن‌ها در جایی ثبت شود. لذا عرضه در بورس برای این صنعت چیزی جز ضرر و زیان ندارد و تنها راه عملیاتی برای دور زدن تحریم‌ها، ورود موقت مواد اولیه، تبدیل آن به کالا و سپس صادرات است که خوشبختانه به دلیل نداشتن گردش مالی، آمریکا و تحریم‌کنندگان نمی‌توانند آن را رصد کنند. البته ورود موقت بدین معنا است که بعد از واردات مواد خام و انجام فراوری با ارزش افزوده محصول را صادر کنیم. مرادلو در پایان به کمبود مواد اولیه اشاره کرد و گفت: بین ۱۲ تا ۱۵ درصد از مواد اولیه تولید سرب و روی داخلی است، اما برای تکمیل مابقی ظرفیت مجبور به واردات از کشورهای دیگر هستیم. و از آنجایی که به دلیل تحریم‌ها سوئیفت بسته شده است، توانایی جابه‌جایی ارز را نداریم، لذا همان طور که قبلا اشاره شد روش برای بهبود شرایط فعلی ورود موقت مواد خام و صادرات محصول نهایی با ارزش افزوده است.