ظرفیت‌های مغفول صنعت سرب و روی

برای مثال یک شرکت سوئیسی حدود ۲هزار تن روی از یک شرکت ایرانی خریداری کرد. ما باید بتوانیم به بازارهای اروپایی به‌صورت مستقیم برندهای خودمان را به فروش برسانیم. این کارشناس صنعت سرب و روی با اشاره به راهکارهایی برای گسترش در بازارهای جهانی سرب و روی عنوان کرد: برای یافتن بازارهای بیشتر ما باید بتوانیم بازاریابی بهتری انجام دهیم و در نمایشگاه‌های بین‌المللی که در این زمینه برگزار می‌شود، حضور فعال داشته باشیم نه اینکه مانند یک بازدیدکننده حضور داشته باشیم. ما باید بازاریابی کرده و مصرف‌کننده‌ها را به‌وسیله این نمایشگاه‌ها پیدا کنیم. اعتدلال تاکید کرد: ما چیزی کمتر از ترک‌ها نداریم، چون آنها بازاریابی می‌کنند و در این زمینه البته هزینه‌هایی هم صرف کرده و در مقابل بازارهایی را برای خود ایجاد می‌کنند، در حالی‌که اقدام اضافی یا ایجاد ارزش‌افزوده‌ای برای این کار انجام نمی‌دهند. از ما می‌خرند و با برند خودشان ۱۰۰دلار گران‌تر از ما به فروش می‌رسانند و در هر تن با هزینه حمل و بار در این زمینه سود می‌کنند. این کارشناس حوزه صنعت سرب و روی در ادامه عنوان کرد: درحالی‌که اگر تولیدکنندگان داخلی همین سود را می‌بردند به‌طور قطع وضعیت تولید به مراتب بسیار بهتر از شرایط امروزی بود.

اعتدلال در ادامه به مهم‌ترین چالش‌های صنعت سرب و روی پرداخت و عنوان کرد: ما باید از فناوری روز استفاده بیشتری کنیم تا بتوانیم نرخ تمام‌شده را کاهش دهیم. البته مهم‌ترین چالش کنونی در صنعت سرب و روی کمبود مواد اولیه است که اگر معدن مهدی‌آباد راه‌اندازی شود، ظرفیت‌های خالی در شرکت‌ها پر می‌شود و می‌توان امیدوار بود منابع جدیدی در اختیار داشته باشیم. درحال‌حاضر معدن انگوران حدود ۹ میلیون تن ذخیره دارد و چندان امیدوارکننده نیست. البته معدن‌های کوچک جوابگوی این همه تولیدکننده و ظرفیت در صنعت سرب و روی نیست. بنابراین بهتر است به‌دنبال منابع جدید باشیم. وی با اشاره به فناوری موجود در این صنعت عنوان کرد: باید صنعت سرب و روی را به فناوری روز تجهیز کنیم. به‌ویژه اینکه این فناوری باید در زمینه استحصال استفاده شود. البته شرکت‌های خصوصی در این زمینه پیش‌قدم شده‌اند، اما این موضوع باید همه‌گیر و فراگیر شود، چراکه فناوری‌های جدید به نوعی می‌تواند سبب کاهش نرخ تمام‌شده در این صنعت شود.

این کارشناس صنعت سرب و روی ادامه داد: فناوری‌هایی باید در این صنعت ورود پیدا کند که میزان ضایعات این صنعت را کاهش دهد. بسیاری از شرکت‌ها همچنان در خروجی خط‌های‌شان حدود ۵ تا ۶درصد فلز محتوای داخل فیلتر کیک‌هایشان وجود دارد. اگر همین خطوط را به فناوری روز مجهز کرده تا خروجی آن را به زیر ۲درصد کاهش دهیم، می‌توانیم استفاده بهینه‌تری در خط تولید داشته باشیم. از این‌رو امیدوارم شرکت‌ها برای روزآمدن کردن فناوری خود هزینه کنند.

صفحه بعد