مسائل زیست محیطی انگیزه اصلی برای بازیافت آلومینیوم است. روزانه میلیون‌ها قوطی و ظروف بسته‌بندی آلومینیومی دور ریخته می‌شوند که در صورت عدم بازیابی، منبع جدی برای آلودگی محسوب می‌شود. نوع قراضه تاثیر بسزایی در فناوری مورد استفاده برای بازیافت دارد.
به طور کلی صنایع بازیافت آلومینیوم به سه دسته تقسیم می‌شوند. صنایع اولیه بازیافت آلومینیوم اغلب به بازیابی زباله‌های شهری (ظروف یکبار مصرف و قوطی‌ها) و قراضه‌های صنعتی (صفحات ورق‌ها ) می‌پردازد که معمولا حاوی منیزیم نیز هستند. در این صنایع ، قراضه به آلومینیوم تولید شده از بوکسیت اضافه می‌شود . قوطی‌های نوشیدنی منبع ثانویه عمده آلومینیوم محسوب شده و بنابراین برخی واحدهای ذوب ویژه این مواد طراحی شده است.
صنایع ثانویه بازیافت آلومینیوم شامل بخش حمل و نقل بوده که صنایع خودرو(آلیاژهای آلومینیوم-سیلیسیم) و صنایع هوافضا (صفحات آلومینیوم – منیزیم) در این گروه قرار می‌گیرد. علاوه بر این قراضه‌های به دست آمده از صنایع بازیافت فلزات نیز مقدار قابل توجهی آلومینیوم دارد.همچنین در این دسته از صنایع بازیافت ، قراضه تجهیزات الکتریکی ، صنایع بسته بندی و صنایع ساختمانی استفاده می‌شود.
صنایع سوم، شامل بازیافت کف و تفاله، کیک نمکی و لجن قرمز تولید شده از صنایع اولیه و ثانویه است.
تالیف: پ.ز
