بازیافت قراضه براده‌های آلومینیوم

یکی از مسائل مرتبط با بازیافت آلومینیوم، مقدار فلز موجود در قراضه است. به علت واکنش‌پذیری زیاد مذاب آلومینیوم، بازده تولید آلومینیوم فلزی تابع پارامترهای متعددی مانند نسبت سطح به حجم، شکل قراضه، نوع آلیاژ، مواد آلاینده و مقدار روان‌ساز مورد نیاز در فرآیند ذوب است. بنابراین مقدار بازیابی فلز با تغییر کیفیت مواد اولیه تغییر می‌کند. در واقع مقدار بازیابی فلز به عنوان درصد فلز بدست آمده از فلز اولیه موجود در قراضه تعریف می‌شود. همچنین بهره فلزی به صورت درصد فلز به دست آمده از کل وزن قراضه تعریف می‌شود. اغلب بهره فلزی کم‌تر از بازیابی فلز بوده که به علت حضور آلاینده‌های مختلف و اتلاف حین ذوب است. در سال 2002 میزان تاثیرگذاری این جنبه‌های بازیابی فلز برای براده‌های آلومینیوم بررسی شده است.

نتایج به دست آمده در تعیین شرایط عملیاتی در بازیافت آلومینیوم حائز اهمیت هستند. با توجه به آزمایش‌های صورت گرفته در دمای 800 درجه سانتی‌گراد، توزیع قراضه، آلاینده‌ها، نوع و اندازه قراضه بر رفتار ذوب آن تاثیر زیادی دارند.

مقدار فلز بازیافت شده از قراضه بین 84 تا 95 درصد مقدار فلز اولیه موجود در قراضه بوده است. البته در صورتی که واکنش‌های بالقوه بین روان‌ساز نمکی و فلز در نظر گرفته نشوند. این  درحالی است که حضور مواد آلاینده مانند روغن و قطعات پلاستیکی میزان بازیابی را از 95 درصد به 88 درصد کاهش می‌دهند. همچنین بازیابی فلز با افزایش اندازه و براده‌ها افزایش می‌یابد.

تنظیم کننده: پ.ز