فلوتاسیون مولیبدن از کانه‌های مس – مولیبدن

فلوتاسیون مولیبدن از کانه‌های مس – مولیبدن

مولیبدن یک فلز استراتژیک است که استحصال آن غالبا از کارخانه‌های فلوتاسیون و عموما در همراهی با مس صورت می‌گیرد. در واقع این فلز به عنوان مهم‌ترین محصول جانبی مجتمع‌های مس شناخته می‌شود. تقریبا 50 درصد تولید مولیبدن در جهان، از کانه‌های مس – مولیبدن و به عنوان محصول جانبی می‌باشد. شناورسازی مولیبدن در طول فلوتاسیون مس، به فاکتورهای زیادی؛ مانند نوع کلکتور، نوع کف‌ساز، Ph فلوتاسیون و نوع روغن هیدروکربنی استفاده شده، وابسته است. در طول فلوتاسیون کانه‌های مس – مولیبدن، برای افزایش بازیابی مولیبدن، گازوئیل یا نفت سفید به آسیا اضافه می‌شود. در برخی موارد، نفت سفید و گازوئیل مانع تشکیل کف می‌شوند؛ بنابراین اغلب از افزودن هیدروکربن پرهیز می‌شود. در عوض معمولا از روغن‌های هیدروکربنی در مرحله جداسازی مس – مولیبدن استفاده می‌شود.

تاثیر روغن‌های هیدروکربنی مختلف در فلوتاسیون تجمعی مس – مولیبدن و جداسازی مس – مولیبدن به طور وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج مهم این مطالعات عبارتند از:

1) استفاده از روغن‌های با ویسکوزیته بالا، مانند Sunray DX Vapor oil، Cornea 21 و Texaco No.539، بازیابی را افزایش می‌دهد، ولی این بازیابی کمی کمتر از حالتی است که روغن با وزن مخصوص پایین‌تر استفاده شود. در مقابل روغن‌های با ویسکوزیته پایین، بازیابی کمتری نسبت به روغن‌های با ویسکوزیته بالا ایجاد می‌کنند، اما در برخی موارد عیار کنسانتره تولیدی بالاتر است.

2) بازیابی مولیبدن در کنسانتره تجمعی مس – مولیبدن و جدایش مولیبدن، به نوع کف‌ساز مورد استفاده نیز بستگی زیادی دارد. داده‌های عملیاتی کارخانه، مانند مطالعات آزمایشگاهی، نشان داده که الکل‌های آروماتیک(مثل روغن کاج) و پارافین آلکوکسی، بازیابی بهتری نسبت به MIBC یا گلیکول دارند..

در طول جداسازی مس – مولیبدن، استفاده از Straight oil موجب تولید کف خشک و ناپایداری آن می‌شود. استفاده از مواد امولسیون‌کننده، بازیابی مولیبدن را به طور چشمگیری بهبود می‌بخشد. یک ماده امولسیون‌کننده؛ مانند روغن نارگیل سولفاته شده با فرمول زیر به طور وسیعی در برخی کارخانه‌های استفاده شده است:

H-C-O-C-C11H23

مزیت امولسیون‌کننده Syntex این است که با یون‌های موجود در پالپ واکنش نشان نمی‌دهد و با پایداری شرایط، موجب بهبود بازیابی مولیبدن می‌شود.

جداسازی مس – مولیبدن ممکن است فرآیند نسبتا پیچیده‌ای باشد و معمولا به طبیعت ترکیب کنسانتره تجمعی مس – مولیبدن وابسته است. تعدادی از پارامترهای اصلی که متاثر از تکنیک‌های جدایش تجمعی مس – مولیبدن می‌باشند، عبارتند از:

نوع کلکتور استفاده شده در فلوتاسیون تجمعی مس – مولیبدن

اگر گزنتات فقط به عنوان کلکتور تجمعی مس – مولیبدن استفاده شود، حذف کلکتور از سطح کانی‌ها با Na₂S یا NaHS قابل انجام است. این امر در مواردی که کلکتورهای دی‌تیوفسفات‌ یا تیونوکربامات استفاده شود، صادق نیست. حذف این کلکتورها با استفاده Na₂S یا NaHS امکان‌پذیر نیست؛ در نتیجه باید از یک روش دیگر برای جدایش مس – مولیبدن استفاده کرد.

نوع کانی‌های مس موجود در کنسانتره مس – مولیبدن

اگر کانی‌ حاوی مس در کنسانتره مس – مولیبدن، کالکوپریت باشد، می‌توان از Na₂S یا NaHS برای جدایش استفاده کرد. اگر کنسانتره مس، حاوی کالکوسیت یا سایر کانی‌ها؛ مانند بورنیت، کوولیت و دیژنیت باشد، باید از روش جدایش دیگری استفاده کرد.

مقدار ناخالصی‌های موجود در کنسانتره مس – مولیبدن

مقدار ناخالصی‌ها نیز نقش مهمی در انتخاب روش جداسازی مس – مولیبدن ایفا می‌کند. کنسانتره مس – مولیبدن ممکن است حاوی ناخالصی‌هایی مانند طلا، نقره، روی و گانگ غیرسولفیدی باشد. برای حذف ناخالصی‌ها، از بازداشت‌کننده‌های مختلفی استفاده می‌شود.