ایندیوم

ایندیوم یک عنصر شیمیایی با علامت In و عدد اتمی 49 است. ایندیوم فلزی است که در پوسته زمین تشکیل می‎شود . ایندیوم بسیار نرم است و نقطه ذوب بالاتری نسبت به سدیم و گالیم دارد ، همچنین نقطه ذوب آن پایین‎تر از لیتیوم و قلع است. از لحاظ شیمیایی، ایندیوم شبیه گالیم و تالیم است و از لحاظ خواص عمدتاً میان این دو ماده است. ایندیوم در سال 1863 توسط فردیناند ریش و هومورن تئودور ریشتر به وسیله روش‎های طیف سنجی کشف شد.
ایندیوم به عنوان جزئی در سنگ معدن سولفید روی است و به عنوان یک محصول جانبی از پالایش روی تولید می‎شود .
کاربرد ایندیوم
اولین برنامه کاربردی در مقیاسی بزرگ از ایندیوم، در زمان جنگ جهانی دوم بود که کارایی موتورهای هواپیمایی را بالا می‎برد تا از آسیب و خوردگی محافظت کند . البته امروزه کاربرد ایندیوم به این شکل رایج نیست . 

استفاده‌های نوین از ایندیوم عبارتند از :
1) در صنایع نیمه‎هادی
2) در لحیم کاری
3) در مهر و موم‎های فلزی نرم
4) در تولید پوشش‎های رسانایی شفاف از اکسید قلع (ITO)
5) در الکترونیک
6) در انواعی از لامپ‎ها
7) یکی از جایگزین‎های جیوه در باتری‎های قلیایی
8) در آمالگام‎های دندان
9) در میله‎های کنترل برای راکتورهای هسته ای