هیدرومتالورژی

هیدرومتالورژی یکی از تکنیک‌های متالورژی استخراجی است که با استفاده از محلول‌های شیمی، فلزات را از سنگ‌های معدنی بدست می‌آورند. به طور کلی در واقع یک روش برای استخراج فلزات از سنگ‌های معدنی است.

هیدرومتالورژی شامل سه فرآیند است:

لیچینگ

لیچینگ شامل روش‌هایی است که در آن از محلول‌هایی استفاده می‌کنند تا فلزات درون سنگ‌های معدنی را بیرون بکشند. شایع‌ترین محلولی‌هایی که برای لیچینگ استفاده می‌شوند، اسید سولفوریک رقیق و هیدروکسید سدیم هستند.

شایان ذکر است که عملیات لیچینگ در مقایسه با پیرومتالورژی، آسانتر انجام می‌گیرد و کمتر خطرناک است، چراکه گازی خطرناکی تولید نمی‌کند.

جداسازی ناخالصی‌ها (بازیابی فلز)

بعد از انجام عملیات لیچینگ، محلول تصفیه شده باید تغلیظ شود تا غلظت یون‌های فلزی آن برای استخراج به یک حد نرمال و استاندارد برسند. همچنین گاهی در محلول یون‌های فلزی نامطلوبی وجود دارند که باید از محلول پاک شوند.

استخراج فلز

در این مرحله که فرآیند آخر است فلز از محلول استخراج می‌شود.

همچنین روش‌های پیرومتالورژی، متالورژی بخار و الکترومتالورژی نمک‌های مذاب، تکنیک‌های پردازش مواد شیمیایی فلزی هستند که به عنوان مکملی برای روش هیدرومتالورژی عمل می‌کنند.

هیدرومتالورژی شامل ترکیبی از علوم، متالورژی استخراجی، تکنولوژی و شیمی است که به وسیله آن فلزات را از طیف وسیعی از منابع بدست می‌آورند.

این منابع شامل سنگ‌های معدنی، محلول‌ها، فلزات بازیافت شده، جریان‌های پساب، مداخله‌کننده‌ها و کنسانتره‌های معدنی هستند که به محصولات مفید جامعه تبدیل می شوند.

هیدرومتالورژی یک تکنولوژی گسترده و وسیع در زمینه تولید فلزات و یک بخش جدایی ناپذیر از تعداد زیادی از فرآیندهای متالورژی است. این روش با مطالعات و فناوری‌های جدید توانسته تا راه‌ بهتری را برای استخراج فلزات ارائه دهد.

تالیف و ترجمه:پ.ز