خوراک دهنده‌ها و طراحی انبار ذخیره مواد معدنی

خوراک دهنده‌ها به منظور خوراک‌دهی مواد معدنی خشک یا مرطوب با یک جریان یکنواخت و پایدار استفاده می‌شوند. بر اساس کاربرد در خط عملیاتی و به منظور افزیش انعطاف‌پذیری سیستم، می‌توان خوراک‌دهنده‌ها را با سرعت متغیر مورد استفاده قرار داد.

انواع خوراک‌دهنده‌ها

خوراک‌دهنده‌ها می‌توانند براساس کاربرد، چندین نوع با طرح‌های مختلف داشته باشند. مهم‌ترین و رایج‌ترین آنها عبارتند از:

خوراک دهنده ویبره

این نوع خوراک دهنده‌ها برای مواد با دانه‌بندی مختلف و خشک کاربرد بالایی دارند و اصولا برای مرحله اولیه سنگ‌شکنی استفاده می‌شوند. این فیدرها می‌توانند به گریزلی مجهز شوند و از ورود ذرات ریز به سنگ‌شکن‌های اولیه جلوگیری نمایند. خوراک‌دهنده‌های ویبره، ارزان‌تر از اپرون‌ها هستند.

فیدر نواری

این نوع خوراک‌دهنده‌ها برای مواد خشک و دانه‌ریز و متوسط کاربرد دارند بدین معنی که در انتهای خط خردایش و یا در بخش‌های خشک‌کنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فیدر اپرون

این نوع خوراک‌دهنده‌ها با توجه به طراحی خاص خود، در محل زیر شوت‌ها و محل‌‌هایی که دانه‌بندی درشت است مانند خوراک‌دهی سنگ‌شکن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. خوراک‌دهنده‌های اپرون، برای هر گونه کاربردی طراحی شده‌اند و می‌توانند برای کانسنگ‌های خشک، تر و یا چسبنده مورد استفاده قرار گیرند و در محیط‌های آلوده و خورنده کار کنند. انتخاب و طراحی این تجهیز به مفهموم تعیین ابعاد خوراک دهنده و سرعت بخش متحرک خوراک‌دهنده می‌باشد و با توجه به هزینه‌های سرمایه‌گذاری بالا و همچنین تجهیزات جانبی آن، انتخاب صحیح آن حساس و مهم است.

انتخاب نوع خوراک‌دهنده‌ بر اساس مشخصه‌های فرآیند و ماده معدنی صورت می‌گیرد. این مشخصه‌ها شامل دانه‌بندی، میزان رطوبت، ظرفیت و محل قرارگیری آنها در فرآیند تولید می‌باشد.

خوراک‌دهنده نواری با توجه به دانه‌بندی دانه‌های قابل انتقال خود (ریزدانه) عمدتا در مراحل نهایی سنگ‌شکنی و ابتدای آسیاکنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طراحی انبارها

پارامترهایی که باید در طراحی انبارها در نظر گرفته شوند، به شرح زیر می‌باشند:

α: زاویه قرار ماده هنگام انباشت

β: زاویه قرار ماده هنگام برداشت

H: ارتفاع کپه

D: قطر کپه

V_t: حجم کلی کپه

V_u: حجم کپه قابل استفاده

P: درصد قابل استفاده در کپه

y_a:دانسیته توده

S: فاصله بین خروجی‌ها