صنایع مس و آلودگی هوا

 آلودگی صنایع مس

معمولا در بخش سرب و روی، محیط زیست منطقه می‌تواند در صورت عدم استفاده از استانداردهای تعریف شده بیشترین تاثیرات منفی را از انباشت باطله‌ها و پسماندها که در حقیقت پسماندهای حاصل از عملیات فلوتاسیون، ذوب روی، سرب و فرآیند تولید کنستانتره است،  داشته باشد. طبق بررسی‌های کارشناسانه زیست‌محیطی استخرهای تجمع پساب یکی دیگر از اصلی‌ترین عوامل ایجاد خطر برای محیط‌زیست انسانی در مجاور فعالیت‌های معدنی است. در همین راستا، صنایع معدنی فلزی نیز خود دارای پساب‌های مختلفی هستند که به‌طور کلی پساب چنین معادنی بسیار اسیدی بوده و حاوی یون‌های فلزی، اسید سولفوریک و مواد معلق هستند. اما درمورد زغال‌سنگ، پساب صنایع معدنی زغال‌سنگ مقادیر انبوهی مواد معلق ناشی از شست‌وشوی زغال‌سنگ دارند.

فعالیت‌های صنعتی مختلف سبب تولید ضایعات گوناگون از جمله آلاینده‌های هوا می‌شود. بر اساس گزارش سازمان حفاظت محیط زیست امریکا، از طریق حمل و نقل، نیروگاه‌ها، صنایع، زباله‌سوزها و موارد دیگر سالیانه میلیون‌ها تن CO، ذرات معلق، SOX، NOX و هیدروکربور وارد اتمسفر می‌شود. آلاینده‌هایی نظیر اکسیدهای گوگرد و اکسیدهای ازت در اتمسفر با بخار آب واکنش نشان داده و تولید اسیدهای سولفوریک و نیتریک می‌نماید که به همراه ریزش‌های جوی به زمین می‌رسند. این عوامل سبب می‌شود که PH باران‌ها پایین آمده و باران اسیدی تولید گردد. قسمت عمده‌ای از باران‌های اسید به SO₂  مربوط است و اکسیدهای ازت در تولید این گونه باران‌ها در درجه دوم مورد اهمیت قرار دارند. بررسی‌های مختلف در دنیا نشان داده است که PH بسیاری از رودخانه‌ها در اثر باران‌های اسیدی پایین آمده و تعادل اکولوژیک در بسیاری از مناطق بر هم خورده است. اسیدی شدن و تغییر PH سبب کاهش حاصلخیزی خاک، خسارت به آبزیان، توقف تولید مثل ماهیان و خسارت به گیاهان خواهد شد.

دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد حاصل از کوره‌های ذوب مس

گاز CO₂ از بخش‌های گوناگون یک سیستم ذوب و ریخته‌گری انتشار می‌یابد که عبارتند از اکسیداسیون کربن موجود در کنسانتره و سوخت مشعل‌ها و نیز تجزیه آهک مورد استفاده به عنوان گدازآور و در سیستم‌های گازشویی. به طور تخمینی یک سوم کنسانتره مورد استفاده در کارخانه ذوب از گوگرد تشکیل شده است که باید به تدریج و در جریان پروسه گوگرد با انجام واکنش شیمیایی و با اکسیژن موجود در هوای معمولی یا هوای غنی شده به شکل گاز SO₂  آزاد گردد. در طول 30 سال گذشته نسبت به کنترل آلودگی ناشی از انتشار SO₂ در محیط توجه زیادی صورت گرفته است. در حال حاضر، بیشتر کارخانه‌های بزرگ ذوب در جهان با بکارگیری تکنولوژی‌های جدید بیش از 95 درصد SO₂  آزاد شده طی فرآیند ذوب را جذب می‌کنند و سایر کارخانجات ذوب که کمتر از این مقدار را جذب می‌کنند، متعهد به این کار در آینده‌ای نزدیک و طی یک برنامه زمان‌بندی شده می‌باشند.