انواع قراضه آلومینیوم

به طور کلی، قراضه آلومینیوم به دو دسته کلی قراضه داخلی و خارجی تقسیم می‌شود:

قراضه داخلی

منظور، قراضه آلومینیومی است که درون واحدها طی همه مراحل تولید محصولات به دست می‌آیند. این قراضه‌های در واحدهای ذوب اولیه یا ثانویه و واحدهای ساخت و تولید (فرآیندهای نورد یا اکستروژن) تولید می‌شوند. اساسا این نوع قراضه‌ها در چرخه صنایع آلومینیوم وجود دارند، اما معمولا در واحدهای بازیافت آلومینیوم محسوب نمی‌شوند.

قراضه خارجی

قراضه‌های خارجی موجود برای بازیافت خود به دو دسته تقسیم می‌شوند.

قراضه‌های صنعتی جدید

قراضه‌هایی که توسط مصرف کنندگان محصولات نیمه ساخته تولید می‌شوند. مانند قراضه حاصل از تبدیل ورق به قوطی. اغلب قراضه‌های صنعتی جدید از نظر کیفیت مشابه قراضه‌های داخلی حاصل از مراحل پیش از تولید نهایی قطعه است. مانند زائده‌های نورد و اکستروژن یا محصولات معیوب که نوع آلیاژ آنها به راحتی قابل تشخیص است و طی فرآوری آلوده نشده‌اند. این نوع قراضه‌ها به واحدهای ذوب ویژه مانند واحدهای ثانویه تولید شمشال بازگشت داده می‌شوند. سپس این شمشال‌ها در واحدهای دیگر به تختال و سایر محصولات حاصل از نورد و اکستروژن تبدیل می‌گردند. سایر انواع قراضه‌های صنعتی جدید شامل تراشه و براده ماشین‌کاری و سایر مواد حاصل از نورد، سوراخ کاری و برش کاری هستند. این مواد اغلب ترکیب آلیاژی مختلفی داشته و با روغن، رنگ و سایر فلزات آلوده شده‌اند. لذا برای انتقال به واحدهای معمول ذوب مجدد، مناسب نیستند و بایستی برای فرآوری به واحدهای ذوب ثانویه منتقل شوند.

قراضه قدیمی

قراضه بازگشت داده شده از محصولات آلومینیومی که عمر آنها به پایان رسیده است. مانند UBCها یا اجزای قراضه را قراضه قدیمی می‌نامند. قراضه‌های قدیمی شامل چند دسته اصلی بوده و لذا با روش‌های مختلف خاص خود فرآوری می‌شوند. بنابراین مشابه قراضه‌های داخلی و جدید، در صورتی که قراضه از نظر تمیزی، ترکیب و کیفیت قابل تفکیک باشد، امکان بکارگیری روش‌های خاص برای بازیافت آنها وجود دارد. به عنوان مثال کابل‌های خطوط انتقال که حجم قابل توجه و ترکیبی مشخص دارند، قابلیت ذوب مجدد توسط واحدهای تولیدی محصولات نیمه ساخته، واحدهای تولید شمشال ثانویه و واحدهای ذوب و ریخته‌گری مستقل را دارند. علاه بر این UBCها از مهم‌ترین قراضه‌های آلومینیوم هستند که بویژه در ایالات متحده حجم بسیار وسیعی از قراضه‌های آلومینیوم را شامل می‌شوند.

UBCها پس از جمع‌آوری و عدل سازی به واحدهای بازیافت منتقل می‌شوند. در این واحدها قوطی‌های عدل شده در کوره ذوب می‌شوند. البته اغلب این کوره‌ها به تجهیزات کنترل محیطی خاص مجهز بوده تا تصاعد گازهای حاصل از سوختن و رنگ موجود کنترل شود.

قراضه‌های قدیمی حاصل از اکستروژن و صفحات قدیمی که از نظر فنی و اقتصادی قابل تفکیک نیستند، همراه با قراضه‌های ریختگی آلومینیوم حاصل از خودرو و ماشین‌کاری و همچنین قراضه‌های صنعتی جدید که شکل نامطلوبی دارند (مانند براده‌ها و تراشه‌ها)، پس از جمع‌آوری به طور مستقیم به واحدهای بازیافت یعنی واحدهای ذوب ثانویه منتقل می‌شوند. واحدهای ذوب ثانویه به نحوی طراحی شده‌اند که گستره وسیعی از قراضه‌های آلومینیوم تحت فرآوری قرار گیرد. مواد ورودی بازرسی و پس از طبقه بندی دستی یا سایر روش‌ها مانند جدایش با واسط سنگین، باطله‌های آنها جدا می‌شود. سپس ذوب در کوره‌های الکتریکی و با سوخت گازی یا مایع صورت می‌گیرد. بسته به نوع قراضه از انواع مختلف کوره (اجاق گردان، تشعشعی و غیره) استفاده می‌شود. به منظور حذف آلودگی‌ها و جلوگیری از اکسیداسیون با افزودن روان‌ساز نمکی، سرباره روی سطح مذاب تشکیل می‌شود. از جمله این روان‌سازها می‌توان به مخلوط کلرید سدیم (48.5%)، کلرید پتاسیم (48.5%) و کمپلکس نمک فلوریدی (3%) اشاره نمود. در نهایت فلز مذاب از کوره تخلیه شده و عناصر آلیاژی به آن اضافه می‌شوند. لذا محصول بدست آمده از اغلب واحدهای ذوب ثانویه، آلیاژهای ریختگی است. البته از واحدهای ذوب ثانویه محصولات دیگری مانند محصولات پودری مورد استفاده در اکسیژن زدایی فولاد و سایر فلزات قابل تولید هستند.