لیچینگ درجا در هیدرومتالورژی

در این روش به علت کم‌عیار بودن کانه و عدم توجیه اقتصادی استخراج آن، کانه در محل و زمانی طولانی لیچ می‌شود این روش برای حالتی که ذخیره ماده معدنی بین طبقات غیرقابل نفوذ قرار گرفته باشد و خودش دارای نفوذپذیری کافی باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قابلیت کنترل عملیات انحلال در این روش در مقایسه با سایر روش‌ها بسیار محدود است. انحلال برجا دارای امتیازات متعددی است که اولین آنها میزان کم سرمایه‌گذاری، هزینه پایین عملیاتی و زمان شروع کوتاه می‌باشد. این روش می‌تواند در مورد ذخایری که هیچ تغییری در آنها انجام نشده، یا ذخایری که توسط عملیات آتش‌باری یا تخلخل طبیعی دارای خاصیت نفوذپذیری خوبی هستند به کار گرفته شود. انحلال برجا در مورد ذخایری از مس که دارای تخلخل و نفوذپذیری بالایی باشند به کار می‌رود.

در این روش حلال ماده معدنی از طریق چاه‌هایی به توده معدنی تزریق می‌شود و از طریق چاه‌های بازیابی و با استفاده از پمپ خارج می‌شود. در بعضی موارد، که توده معدنی دارای نفوذپذیری بالایی نیست، می‌توان ذخیره را به روش آتش‌باری، برای عملیات انحلال برجا آماده کرد.

انحلال برجا از نظر شیمیایی مانند روش انحلال توده‌ای و انباره‌ای می‌باشد که در آن حلال (اسید سولفوریک یا قلیایی‌ها) تزریق شده از طریق چاه‌ها، باعث اکسیداسیون کانه گردیده، با انحلال ماده معدنی با ارزش، به مایع باردار تبدیل می‌شود.

معادن قدیمی از رده خارج شده، کانسارهای موجود در اعماق زیاد و کانسارهای کوچک، از جمله ذخایری هستند که می‌توان برای استخراج آنها از این روش استفاده کرد. البته شرط اساسی در به کارگیری انحلال برجا، زمین‌شناسی و توپوگرافی منطقه است، به گونه‌ای که اسید زیادی مصرف نشود و محلول باردار نیز به آب‌های زیرزمینی نفوذ نکند.

به هر ترتیب این روش در آینده که کانسارهای دارای قابلیت معدنکاری به شدت کاهش می‌یابند، به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار خواهد گرفت و در نهایت 50 تا 60 درصد مس موجود در کانسار بازیابی خواهد شد.