شاخص مدیران خرید (PMI)

شاخص مدیران خرید،PMI مقياسی بر فعاليت اقتصادی است که به طورکلی منعکس کننده‌ی درصد مدیران خرید در يک بخش خاص اقتصادی است که افزايش آن در يک ماه حاکی از شرايط بهتر کسب و کار نسبت به ماه قبل می‌باشد.

PMI بيش از ۵۰ درصد نشان میدهد که اقتصاد در حال توسعه بوده حال آنکه هر رقمی زير۵۰ درصد مويد قرار داشتن اقتصاد در شرف انقباض است. مقيـاس مذکور، اساساً از سال۱۹۴۸ از سوی"موسسه‌ی مديريت عرضه" در ايالات متحده مطرح شد. اطلاعات جهت اين مقياس از طريق؛ اطلاعات برای ارزيابی از ميان ۴۰۰ نفر از مديران خريد، در بخش توليد، در پنج مقياس فرعی؛ سطح توليد، سفارشات جديد از مشتريان، سرعت تحويل توسط تامين کنندگان، موجودی کالا وميزان استخدام جمع‌آوری گرديد. اينک، PMIها در ساير حوزه‌ها و مناطق گوناگون جغرافيايی توسط موسسات مختلفی تهيه می‌شوند.

کاربری‌های PMI

گزارش PMI برای بازارهای مالی به دليل اينکه بهترين مقياس رونق يک واحد توليدی است اهميت به سزايی دارد. اين مقياس در آشکار کردن فشار تورم و همچنين فعاليت اقتصادی توليد رايج است، که هردو در قلمرو توجه سرمايه‌گذاران هستند.

هرچند PMI به اندازه‌ی CPI در نشان دادن ميزان تورم کارآمد نيست ليکن چون اطلاعات سودمندی را بلافاصله پس از آغاز ماه منتشر می‌سازد ارزشمند است. نظر به اينکه يکی از نکات کليدی عنوان شده از طريق PMI موضوع سفارشات بوده که پيش‌بينی فعاليت توليد در ماه‌های بعدی به واسطه‌ی آن امکان پذير می‌نمايد، طبعا اين مقياس برای بازار بورس نيز قابل توجه می‌شود.

نقاط قوت

• ارائه‌ی به موقع ارزيابی در شروع هرماه
• کمک به پيش‌بينی شاخص قيمت احتمالی توليدکننده، که متعاقباً در طول ماه ارائه می‌گردد
• ميسر ساختن پيش‌بينی GDP و شاخص‌های فرعی همچون موجودی کالا، روند قيمت‌ها و آمار استخدامی در دراز مدت

نقاط ضعف

• فقدان قطعيت و شفافيت لازم در نتايج
• ناديده گرفتن شاخص هزينه‌های استخدام، که بخشی عمده‌ای از هزينه‌های توليد محسوب می‌گردند
• محدودبودن اطلاعات به دليل منحصرشدن در پوشش بخش توليد