روش‌های نوین فرآوری در صنعت سرب و روی

هیپ لیچینگ و بیو هیپ لیچینگ
هیپ لیچینگ نوین می‌تواند به عنوان فرآیندی کنترل شده تعریف شود که به موجب آن کانسنگ سنگ شکنی و در برخی حالات آگلومره شده و در پدهای نازکی (ارتفاع طبقات کمتر از ۱۰ متر) روی یک سیستم غیرقابل نفوذ انباشت می‌شود. سپس با حلال مناسبی برای استخراج مقدار بهینه مواد معدنی، حلال مناسب روی آن پاشیده می‌شود. در شرایطی که نوع کانسنگ سولفیدی و مقدار آن ناچیز باشد می‌توان از روش بیولیچینگ استفاده کرد. به طور کلی مناسب‌ترین روش برای لیچینگ کانی‌های اکسیدی و سولفیدی ثانویه، هیپ لیچینگ و برای کانی‌های سولفیدی اولیه، بیوهیپ لیچینگ است.

استخراج حلالی
یکی از روش‌های تصفیه فلزات از محلول‌ها و پساب‌های صنعتی است که طی آن یون‌های فلزی از یکدیگر جدا می‌شوند. در این روش می‌توان از خاک‌هایی با عیار ۴ تا ۸ درصد استفاده کرد، درحالی‌که عیار مورد استفاده در روش‌های سنتی بیش از ۱۵ درصد است. خاک‌هایی با عناصر متفاوت و ناخالصی مانند کلر به راحتی در این روش قابل استفاده هستند. همچنین کارایی استفاده از این روش ۲۰ تا ۲۵ درصد بیش از روش‌های سنتی است.

فناوری Doe Run
Engitec با استفاده از فناوری Doe Run از یک فرآیند شیمیایی مرطوب برای حل کنسانتره سرب به محلول، استفاده و سپس با استفاده از جریان الکتریکی، سرب را از محلول استخراج می‌کند. این فرآیند شبیه فرآیند الکترونی است که برای استخراج روی از کنسانتره استفاده می‌شود.
با توجه به اینکه کانسار مهدی‌آباد عیار کمی دارد، پیشنهاد می‌شود در ابتدای فرآیند و بعد از خردایش اولیه از سوی سنگ‌شکن، یک روش فرآوری ثقلی با بازدهی خوب (در حدود ۹۰ درصد)، انجام شود. در نتیجه، عیار ماده خام به میزان تقریبی ۲۵-۱۵ درصد خواهد رسید. بعد از آن می‌توان کنسانتره روش ثقلی را با استفاده از روش فلوتاسیون تا حدود ۵۰-۴۵ درصد پرعیار کرد. بعد از این مرحله، خروجی دارای دو قسمت (کنسانتره و باطله) خواهد بود. کنسانتره آن به طور مستقیم وارد مرحله بعد (کوره) شده و باطله آن را می‌توان با استفاده از روش لیچینگ، دوباره پرعیارسازی کرد. بدین صورت، هم ترکیبات سولفیدی و هم ترکیبات اکسیدی با روش‌های مناسب، پرعیار می‌شوند.