مس به عنوان یک عنصر طبیعی، در اطراف ما به وفور وجود دارد. مس به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی برای حفظ تعادل در بدن مورد نیاز است. ما مس را از منابع مختلف جذب می‌کنیم. در بسیاری از غذاهایی که می‌خوریم و آبی که می‌نوشیم مس وجود دارد. سیستم گوارش ما از طریق یک سیستم جذب به نام هوموتازیست، مقدار مسی که برای سلامتی لازم است را جذب و باقی آن را دفع می‌کند.
جالب است که بدانید زیورآلات مسی در دوران باستان بسیار محبوب بود چراکه مردم اعتقاد داشتند دستبند ساخته شده از مس باعث کاهش نشانه‌های آرتریت(التهاب مفصل) می‌شود.
بیشترین میزان مس در بدن در نواحی کبد، مغز، قلب، کلیه‌ها و عضلات اسکلتی وجود دارد.
استفاده مناسب از مس میزان آهن در بدن را افزایش می‌دهد، به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک می‌کند،
آسیب‌های بافتی را تسکین‌می‌دهد و به حفظ سلامتی بافت‌ها یاری می‌رساند، رنگدانه ملانین را تحریک می‌کند،
عملکرد طبیعی تیروئید را حفظ می‌کند و از غلاف میلین که عصب را احاطه کرده است محافظت می‌کند.
کمبود مس در میزان بسیار بالا یک بیماری نادر است اما وجود دارد. کمبود مس در رژیم غذایی منجر به، کم خونی، زخم‌های پوستی، عفونت‌های مکرر، مشکلات استخوانی و مفصلی، ریزش مو، تغییر رنگ پوست و احساس خستگی می‌شود. علاوه بر این موارد کمبود مس می‌تواند پارگی‌های مکرر در عروق خونی، کلسترول بالا، فشار خون بالا، آریتمی، و مشکلات تنفسی را ایجاد کند.
در انسان، هموگلوبین از آهن و اکسیژن تشکیل شده است. بسیاری از حیوانات به جای هموگلوبین، هموسیانین دارند. در هموسیانین، مس به جای آهن وجود دارد و نقش آهن را ایفا می‌کند. به عنوان مثال، نوعی از خرچنگ وجود دارد که به دلیل داشتن هموسیانین خونش به رنگ آبی است.
غذاهای غنی از مس
- جگر گوساله
- قارچ
- خانواده سبزیجات نیشکر
- اسفناج
- دانه کنجد
- سبزی خردل
- کلم‌ها
- کدو حلوایی
- زردچوبه
- بادمجان
- بادام هندی
- نعناع
- گوجه فرنگی
- دانه‌های آفتابگردان
- زنجبیل
- لوبیا سبز
- سیب زمینی
